Snap
  • Zwanger

De grote dag is aangebroken.

D-Day vandaag! Ik vraag me af hoe deze dag verder zal verlopen. Teleurgesteld of helemaal niet?

Al heel vroeg wakker, met een, hoe kan het ook anders, mega koppijn! Eigen schuld dikke bult, dat krijg je van dat gepieker. Ik wil vandaag Google een paar uurtjes vrij geven, maar of dat gaat lukken is de vraag. Mijn bed maar uit in alle vroegte, het is nog donker buiten. Nog eventjes doorbijten, gelukkig zijn we mooi op tijd aan de beurt, over twee uur is de echo. Ontbijten gaat moeizaam, ik krijg geen hap door mijn keel maar heb enorme honger dus moet wel eten en het kleintje in mijn buik heeft voedingstoffen nodig. Punt.

Focus meid, ga iets nuttigs doen. Afwassen. Niks vaatwasser, lekker uitgebreid met de hand. Weer een paar minuten voorbij. De jongens komen uit bed, gelukkig afleiding. Alsof zij mij aanvoelen zijn ze super relaxed en rustig, ik hoef niet te mopperen. Gelukkig maar want van binnen ben ik echt niet te genieten. Ik voel aan alles dat ik bloedchagrijnig ben, dus hoop maar dat er vandaag niet al te veel mensen op mijn pad komen die iets onbenulligs fout doen want ik ben een heuse kenau momenteel.

In mijn hoofd hoor ik ‘gefeliciteerd jullie krijgen een dochter!’ Nee niet doen, ook de andere versie oefenen; ‘gefeliciteerd jullie krijgen een zoon!’

Niet gedroomd over het geslacht maar wel gedroomd. Heel vreemd weer, de wc pot mistte een stuk en het water stroomde het hele huis door. Ook ging ik nog vreemd met een inmiddels man die ik van heel vroeger ken van een vakantie. Heimelijk verliefd was ik op hem maar hij zag me niet staan toen. Ik zoek hem op facebook. Hij is gesetteld en heeft ook kinderen. Drie zelfs. Oh… twee jongens en een meid. Echt zwanger zijn is raar. Je droomt de idiootste dingen. Maar hij is er gelukkig zelf niet mooier op geworden en zijn vrouw is ook geen next topmodel.Maargoed, ze hebben samen wel mijn ultieme wens.

Toch maar even naar wat anders zoeken, dus google, jammer van je vrije dag. Geboorte kaartjes, nee die zijn niet zoals zou moeten, gender neutraal. Gericht zoeken zit er nog niet in. Gedichtjes dan voor een derde kindje? Ook niet gender neutraal, makkelijk aan te passen, maar niets voor mij om nu naar te zoeken dus. Ik vraag mij ineens af of het tegenwoordig standaard is om te weten wat je krijgt. Als je het geslacht niet wilt weten wordt je wel lichtelijk benadeelt. Neutrale kleertjes is al lastig en nu besef ik mij ook dat het dit met alles zo is. Toch blij dat ik de knoop heb doorgehakt het wel te willen weten. En wens alle mama’s die het niet (willen) weten succes met zoeken.

Namen hoef ik niet te zoeken, mijn man wil er nog niks over horen, die wil eerst weten wat het is, want heeft echt moeite met dit onderdeel van de zwangerschap. Ik heb al een lijstje. Meisjesnamen want qua jongensnamen kan ik mij bij hem voegen, zo lastig als je er al twee hebt.

Vraag mij niet hoe maar ik komt de uurtjes verder door. En dan breekt de vraag van mijn lief aan; ‘Nou, ga je mee?” Ik pak mijn spullen, rijden naar het echo bureau. Veel te vroeg zijn we aanwezig, dat is niet echt goed voor je zenuwen. Als de echoscopiste ons binnen roept wordt ik gek genoeg helemaal rustig. Niets geen zenuwen en mijn gedachten zijn niet eens meer bij waar ze de afgelopen dagen waren. We kletsen wat en ja ik geef mijn voorkeur aan, maar zeg erbij dat ik het idee heb dat het toch een wens is dus dat ik twijfel of het echt mijn gevoel is. Ze begrijpt het volkomen, en voegt bij haar woorden; maar je weet ook hoe leuk jongens zijn he, dus dat maakt het straks waarschijnlijk minder erg. Ik geef aan dat ik bang ben dat ik misschien teleurgesteld ben, maar eigenlijk wil ik dat niet voelen. Ook daar heeft ze begrip voor. Wat een lief mens.

Oke zullen we beginnen? Daar is onze baby, nu al knap en de geweldigste baby op de wereld. 'Kijk het hartje klopt mooi, ik laat het even horen' WOESJ, WOESJ wauw! Iedere moeder weet wat er nu door mij heen gaat, kippenvel all over. Niks mooiers dan het kloppende hartje van je baby in je buik. Maagje gevuld, blaasje gevuld, ook dat functioneert. Ik ben zo blij als een kind.

Dan dalen we af naar beneden; even moeite met het vinden van de geslachtsdelen, baby besluit om te draaien. Dan komen de verlossende woorden. Gefeliciteerd, jullie krijgen een.....

6 jaar geleden

Spannend! Ik herken het gevoel maar dan precies andersom. Hier nu 3 meiden zo gehoopt de derde een jongen zou zijn. Maja. Nu onverwachts nummer 4 op komst en je raad het al toch nog een klein beetje hoop op het andere al ga ik er niet meer vanuit maar het knaagt toch. Ben benieuwd wat het is bij jullie

6 jaar geleden

Is het aan jou (Patricia Versteeg) om te zeggen wanneer iemand bepaalde dingen MAG voelen? Je mag uiteraard je mening geven, maar de manier waarop vind ik niet helemaal kunnen! Ik neem aan dat de gezondheid voor haar kindje het belangrijkste is, maar ik begrijp haar verlangen naar een meisje zeker ook!

6 jaar geleden

Hoi patricia, in eerdere blogs heb ik ook aangegeven dat ik hier zeker ook over nadenk. Maar daar waar jij jou hierbij boos om maakt, zo heb jij misschien weer gedachten, gevoelens en wensen waarvan ik dat denk. Ieder mens heeft op zijn eigen manier van alles meegemaakt, het is niet aan een ander om daar over te oordelen. Ik probeer op een eerlijke manier gedachten en gevoelens op papier te zetten waarin anderen zich misschien herkennen, daarbij denk ik echt wel na over hoe het ook anders kan zijn. Neemt niet weg dat er genoeg 'taboe' heerst op bepaalde onderwerpen. Gelukkig herken jij je hier niet in, maar kun jij jou misschien weer herkennen in een andere blogster.

6 jaar geleden

Fijn dat jij er zo tegenaan kijkt. Maar ik herken me wel in het verhaal van miraclemama. Natuurlijk hoopt ze ten eerste op een gezond kindje. Maar na 2 jongens snap ik goed dat ze nu heel erg hoopt op 1 meisje. Ik heb 1 jongetje, en was ook zo bang voor een teleurstelling als het nu weer een jongetje zou willen. Mede omdat ik natuurlijk ook vind dat je die teleurstelling niet mag voelen als je een gezond kindje mag krijgen. Maar die rationele gedachte wil niet zeggen dat het verlangen naar een meisje niet zo groot kan zijn dat je deze gevoelens allemaal vanzelf krijgt.