De dubbele eisprong

Eindelijk was het dan zo ver!

wij gingen eindelijk "echt" beginnen aan een kindje! Zo veel stress, wat als ik dit voel, en wat als ik dat voel. Ik sta bij alles stil, heb zo veel vragen, tot nu toe allemaal onbeantwoord. Het ervaren is het enige dat ik kan doen. Zo begin ik vol goede moed met mooi elke dag rond hetzelfde tijdstip de medicatie in te nemen (dit deed ik uit mezelf en was géén tip van de gynaecoloog). Ik wordt erg moe van de Femara en mijn hormonen namen alles over. Zo emotioneel ben ik nog nooit geweest. Maar goed, het hoort erbij. Na zeven dagen ging ik op controle en had ik een follikel van 2,2cm. Heel goed! Nog even bloed prikken, en dan zien we wanneer je eisprong er aan komt. Als je hormoon hoog genoeg is kunnen ze je dag van de eisprong voorspellen, e krijgt dan de dagen waarop je gemeenschap moet hebben en ze wensen je veel succes.

De onverklaarbare pijn..

Na een paar dagen kreeg ik erge pijnen in mijn onderbuik en wat bloedverlies. Oh nee wat nu? wat is dit? kan dit kwaad? bloed is nooit goed, toch? Zo veel vragen die tegelijk afspeelde in mijn hoofd. Ik neem de telefoon en bel onmiddellijk naar het nummer dat ik had van de gynaecoloog, ik doe heel mijn verhaal en wordt dan "afgescheept", ik moest een ander nummer bellen. Ik bel het ander nummer, doe heel mijn verhaal opnieuw, en weer hetzelfde.. Het derde nummer gebeld, en ja hoor, opnieuw moest ik een ander nummer bellen. Dit keer het nummer wat ik eerst had gebeld, dus ik bel opnieuw naar daar. Dezelfde mevrouw neemt op e zegt met een korte en krachtige stem: "Mevrouw, ik heb u al gezegd dat u hier niet moet zijn!". Ik word helemaal gek van de stress, ik word boos en begin mijn stem te verheffen. Wat is dit met jullie? ik wordt sinds het begin van mijn traject zo onbeleefd behandeld en als ik iets aan de hand heb wilt niemand mij helpen. Bij wie moet ik dan echt zijn? Zorg dan dat ik de juiste persoon aan de lijn krijg. Dit wat denk ik duidelijke taal, want voor ik het wist kreeg ik dezelfde dag nog een belafspraak met de gynaecoloog. Na de belafspraak, had ik een afspraak gekregen voor een onderzoek. De dag erna. Met een bang hartje weer naar het ziekenhuis, niet wetend of het iets ergs was, of als het "normaal" was. Gelukkig kreeg ik goed nieuws, het was een dubbele eisprong. Het kan dus geen kwaad, het kan alleen wat pijn doen. Deze pijn zou vanzelf verdwijnen, gewoon veertien dagen afwachten en hopen dat het deze maand lukt.