De donderwolk hing inmiddels recht boven ons
In mijn vorige blog vertelde ik dat ik meerdere keren per week naar het ziekenhuis moest. Helaas werd dat al gauw dagelijks..
Met 34 weken was ik er weer voor mijn dagelijkse controles.
Ik was moe voelde me erg rond hahah... zacht uitgedrukt een nijlpaard.
Ik hield enorm veel vocht vast en stapten uit de auto.
Een bloedneus he dat ook nog get!
Afijn de route naar de afdeling verloskunde kon ik inmiddels dromen.
Eenmaal daar aan gekomen kon ik mezelf zowat aansluiten aan de ctg.
Ik wees de verpleegster nog even dat mijn bloeddruk en urine ook gecheckt moesten worden..
Maar bij het aansluiten zag ik al dat de ctg al weer niet al te best begon..
dat werd dus weer een lange ochtend..
aangezien de ctg de afgelopen dagen steeds slechter gingen.
Mijn lieve kleine kereltje had het zwaar hij kreeg het steeds minder fijn in me buik.
Vervolgens kwam ze met de bloeddruk meter en die sluite ze ook aan.
Ik geloof dat ze stokstil bleef staan en zij ik ga even me collega roepen..
De verloskundige kwam direct naar ons toe u bloeddruk is veels te hoog!
Ik ga overleggen met de gynaecoloog!
Ze kwam terug en melde dat de eiwitten in me urine ook enorm hoog geworden waren.
De zwangerschaps hypertensie is erger geworden we spreken nu van pre ecmplantsie.
Ik werd direct op genomen in het ziekenhuis.
Ik lag de hele dag apart op een kamer omdat ik me vooral niet mocht inspannen!
Bezoek dat kon,maar dan maar max 2 personen per keer.
3 keer per dag werd ik aan de ctg gelegd in het ziekenhuis.. daarbij werd ook me bloeddruk om de haverklap gecontroleerd.
De medicijnen kregen me bloeddruk gelukkig iets naar beneden..
Maar de magnesiumsulfaat maakte me enorm high ik voelde me zo moe en had zon hoofdpijn.
Daarbij kreeg ik enorm veel informatie over prematuur/dysmatuur baby's.
Ik dacht dat ik door de grond zakte omijn lieve kereltje.. groei alsjeblieft nog even door je bent nu echt te klein om geboren te worden.
Wat was ik bang om jou kwijt te raken.
Het enigste wat kon was liggen en slapen..