De Corona babyboom

3 jaar hebben wij moeten afwachten en hopen, maar nu ben ik echt, heel echt, zwanger! Inmiddels ben ik 25 weken op weg, een aantal belangrijke mijlpalen hebben we genomen. Over een paar maanden krijgen we echt een lieve kleine baby, een broertje voor onze zoon. 

We realiseren ons als geen ander hoeveel geluk we hebben, hoe gezegend we zijn. Na een miskraam, buiten baarmoederlijke zwangerschap en ziekenhuistraject met vervelende onderzoeken, hormoon spuiten, heel veel teleurstellende echo's en IUI's, hielden wij het voor gezien. We konden het niet meer. We besloten ons te richten op leren omgaan met dat het voor ons niet meer weggelegd was nog een kindje te mogen krijgen. We wilden ons leven er niet meer door laten beheersen en vooral heel veel genieten van onze allerliefste zoon. Tijd om een langgekoesterde droom waar te maken, we zouden met z'n drietjes een camperreis gaan maken door Amerika, even alles achter ons laten. De reis zou een paar weken na onze laatste IUI poging plaatsvinden. Weken waren we bezig met de voorbereidingen, eind januari was alles rond. 

En toen sloeg Corona veel harder toe dan iedereen had zien aankomen. In maart kwam het bericht dat de komende 30 dagen geen reizigers uit Europa in Amerika werden toegelaten. We zouden op 8 april vertrekken. Even hoopten we nog op vertrek een week later, maar helaas. Waar we Trump eerst nog een volstrekte idioot vonden om zo'n besluit te nemen, bevonden we onszelf een paar weken later, ten tijden van onze geplande reis, in een volledige lockdown. 

De eerste weken van de lockdown vonden we stressvol, thuiswerken en tegelijk schooljuf spelen was pittig. Maar in de meivakantie besloten we het over een andere boeg te gooien. We gingen genieten van de tijd samen. We bouwden in de tuin een speelhuis voor onze zoon, trokken lekker veel de natuur in en genoten van het mooie weer. Na de meivakantie gingen we op dezelfde voet verder en dat was heerlijk. 

Maar de kers op de taart van deze fijne periode moest nog komen... Tegen alle verwachtingen in bleek ik eind mei zwanger! Zonder medische hulp! Ons grote kleine wonder ❤️. 

Een paar weken later verraste een vriendin, die door Corona tijdelijk met IVF gestopt was, mij met groot nieuws: zij is ook zwanger! 

Een ook in mijn familie bleken 2 zwangeren te zijn, waarvan 1 ook al jaren in een medisch traject zat. 

Dat kan toch bijna geen toeval zijn? Ik ben benieuwd of er straks in het voorjaar opvallend veel baby's geboren zullen worden! 

Wie verwacht er nog meer een 'Corona-lockdown-baby'?