4e kind, 3e zwangerschap & de aller laatste keer!

Of we dan compleet zijn nu? Geen idee! Ik zou niet weten hoe dat zou moeten voelen. Heb ook niets met zulke termen (net als "papadag" of "mamadag" shoot me!). De wens voor vier kinderen was er gewoon. Eigenlijk gelijk al vanaf het moment dat we gingen nadenken over kinderen mogen en kunnen krijgen en hoe ons plaatje er dan uit zou zien. Als het ons gegund en gegeven was uiteraard, want dat is iets wat je van te voren niet weet. Voordat ik mijn man leerde kennen was er überhaupt nooit een kinderwens van mijn kant eigenlijk, of een droom om moeder te worden. Ik had niet zo veel met kinderen (nog steeds niet ;p).

Maar wij zijn wat blij en dankbaar met het mooie grote gezin dat wij (straks) hebben! En heel eerlijk: ik ben blij dat er tussen die vier kinderen een keer een tweeling zit. Vier kids in drie zwangerschappen is voor mij helemaal prima. Want ik heb er dus oprecht weinig mee, heel het zwanger zijn. Als dit baby no drie was geweest dan was het als het aan mij lag ook hier bij gebleven. En niet eens zo zeer omdat ik zo veel klachten heb. Welgeteld 0 kan ik je vertellen. Maar buitenom dat ik het mega bijzonder vind hoe een vrouwenlichaam dit helemaal doet en maakt en kan, vind ik er verder weinig aan.

Dus: geen emo mom hier die geniet van de laatste keer schopjes en getrappel. Geen eindeloze reeks buikfoto's (hebben er welgeteld 2 gemaakt!), een gipsbuik of een of andere fotoshoot. Nee, ik zal blij zijn als deze baby er fijn uit is! Kunnen we lekker genieten van de newborn en zeuren dat ie nog best ff een tijdje had mogen zitten ;) want ook dat is de realiteit (in de buik zijn ze lekker stil en slapen ze tenminste een beetje normaal).

En oja, nee, volgend jaar komt er ook niet rond hetzelfde tijdstip als de afgelopen jaren een nieuwe aankondiging aan! Want na deze keer gaat er bij een van ons twee de schaar in, haha anders weten we het wel weer.. Ons gezin van zes, zijn we helemaal blij mee! Of hoe kan men dat zo mooi verwoorden: dan zijn we echt compleet ;)