2 jaar geleden
De 20 weken echo in het ziekenhuis
Het verhaal van mijn sterrenkindje Mees *
Zoals je in de blog van afgelopen keer kon lezen waren de zorgen bij echopiste niet heel zorgelijk, alleen dat de houding van de baby niet goed was vandaar dat er nogmaals een echo uitgevoerd werd in het ziekenhuis.
We kwamen in het ziekenhuis aan en hadden gelijk als eerste een afspraak. Ik zat met mijn moeder in de wachtkamer, en we moesten lang wachten tot we opgeroepen werden. Mijn moeder mocht mee met de echo om te kijken maar er werd duidelijk gezegd dat ze straks niet bij het spreekuur met de gynaecoloog aanwezig mocht zijn. Die was aansluitend aan de echo en die stond al gepland los van de echo bij Dokter de Vos (arts in opleiding).
De echo werd uitgevoerd en er waren 2 echopiste aanwezig omdat ze net een nieuw systeem hadden gekregen. Tijdens de echo voelde ik al de spanning bij de echopiste, ze nemen je altijd mee in alles wat ze zien. Maar er vielen soms een aantal stiltes en dan werden er een aantal metingen uitgevoerd. De baby lag nog steeds in dezelfde houding dus het hartje was nog steeds niet te beoordelen. Ik voelde de bui al hangen dat ik nog een keer moest terug komen. De echopiste zei alleen dat ze inderdaad ook had gezien dat het hoofdje iets kleiner was en de rest zou de gynaecoloog met ons bespreken.
We moesten weer in de wachtruimte zitten en na 20 minuten wachten begonnen we ons toch af te vragen waarom het zo lang duurde. Ik ging het navragen bij de receptioniste en zag dat er meerdere artsen waaronder dokter de Vos in de echo kamer zaten waar ik daarvoor de echo had gekregen. De receptioniste zei dat ze mij zo kwamen halen. Ik ging weer bij mij moeder zitten, ik werd misselijk en er kwam een raar onderbuik gevoel. Na 40 minuten kwam er een arts onze kant op met de vraag of we mee kwamen, dit was niet dokter de Vos waar ik eigenlijk een afspraak mee had. Mijn moeder bleef zitten want ze hadden gezegd dat ze niet mee mocht. Maar deze arts vroeg expliciet aan mijn moeder of ze ook mee wou komen. We kwamen de kamer binnen en daar zaten 3 artsen al klaar. Toen wist ik het; dit is niet goed.
Liefs Thara