De 20 weken echo en volgende afspraken

Een hele spannende dag vandaag. Ik heb deze afspraak met heel veel pijn en moeite kunnen regelen in het ziekenhuis, en ook op mijn werk in verband met de zieken. De zieke collega werkte nu boventallig, maar omdat ik de echo had moest zij gewoon volledig meedraaien en dit heb ik met mijn werkgevers zo besproken. Collega stribbelde een beetje tegen maar ik heb gewoon doorgezet, dit gaat wel om de gezondheid van mijn kind! De afspraak was om 15.30 uur, zou ongeveer 40 minuten duren en mijn baas had nog gezegd dat als ik op tijd klaar zou zijn dat ik nog even terug moest komen om mee af te sluiten. Ja baas, wat denk je zelf?! Dat ik voor 45 minuten terug kom? Koekkoek, dan neem ik die uren wel op. Gelukkig was het ook niet nodig, want de echoscopiste liep al uit en aangezien Chica weer dwars lag kon ze in eerste instantie niet alle dingen opmeten, dus ik heb ruim 20 minuten langer van mijn meisje kunnen genieten en haar dus ruim een uur kunnen bewonderen. Uiteindelijk ging mevrouw toch goed liggen en hebben ze alles kunnen meten, het hoofdje was iets boven het gemiddelde maar niet zorgwekkend. Ze woog nu 286 gram. Ik heb wel voor de zekerheid nog even laten kijken of het echt een meid is, en dat is het ook! Al met al was ik om iets voor 5 uur pas klaar en voordat ik dan terug op mijn werk zou zijn zouden ze al gesloten zijn. Kwam dat even mooi uit.

De zwangerschap verloopt op rolletjes en we zitten inmiddels half augustus, ik ben ruim 26 weken zwanger dus de baby kan overleven buiten de baarmoeder. Laat ze maar lekker warm bij mij zitten, maar het is wel fijn dat we dit nu voorbij zijn. Ik zou het niet erg vinden als ze 2 of 3 weken eerder zou komen maar ze mag nu nog lekker warm in mijn buik blijven zitten. Chica is lekker aan het trappelen en wat een heerlijk gevoel is dat. Inmiddels is het kamertje ook bijna klaar, het enige waar ik nog op zit te wachten is de muurschildering, de gipsbuik (maar die wordt pas later gemaakt want mijn buik groeit nog niet echt), en de bekleding van het lampje en het hemeltje. Elke avond voordat ik naar bed ga loop ik even haar kamertje in, trek ik even haar kledingkast open en het kastje van de commode waar de zwitsal staat. En wat ruikt dat heerlijk! Nog 14 weken! Oma heeft haar deze week ook voor het eerst voelen schoppen en ze straalde helemaal. Toen opa zijn hand op mijn buik legde stopte ze ermee. Ze is nu al lekker eigenwijs.

De test op zwangerschapssuiker heb ik ook al gehad, daar hoor ik binnenkort de uitslag van. Op de prikpost maken ze ook echo’s en de echoscopiste liep even bij het bloedprikken langs en zei dat ze niks te doen had, ik flapte eruit: “Als je wil mag je wel even naar m’n dochter kijken hoor.” En ik mocht nog mee ook! Dus ik heb haar mooi een keer extra kunnen zien.

We hebben inmiddels ook een pretecho gehad, maar mevrouw was lekker eigenwijs en bleef met haar handen voor haar gezicht liggen. Ze lag helemaal opgerold, bijna met haar tenen in haar neus.

Ik krijg nu ook last van pijn in mijn buik, de verloskundige (ik had eindelijk die leuke weer!) zei dat het bandenpijn was. Het zat vooral aan de rechterkant, en daar ligt ze ook met haar hoofd, dus dat kan wel kloppen.

Van de verloskundige moet ik meer rust gaan nemen. Ik moet me nu echt als een zwangere vrouw gaan gedragen. Aangezien ik iemand ben die alsmaar door en door wil en niet klaagt doe ik dat dus niet. Ik moet ook als een zwangere vrouw uit bed en van de bank komen. In ligstand geef ik mijn benen een zwieper en zo kom ik omhoog, en dat moet ik niet doen. Ik zal er toch echt aan moeten geloven dat ik een ‘kraamvrouw’ aan het worden ben hahaha, al wil ik me niet zo gedragen. De test van de zwangerschapssuiker was goed al wil dat niet zeggen dat ik de snoeppot mag plunderen!

Met 27 weken hebben we weer een poging gehad voor een pretecho. En wat denk je?! Mevrouw was weer verlegen en lag weer met haar handen voor haar gezicht. Maar ik denk ook dat het aan de ervaring van de echoscopiste ligt, die heeft een paar keer pretecho’s gemaakt om te oefenen en mag het nu voor het echt doen. Een vriendin van me was ook mee geweest met haar dochtertje, en mijn vader en moeder natuurlijk. Die vriendin raadde me een echo bureau aan waar zij ook was geweest toen ze zwanger was. Ik heb ze meteen gebeld en kan over een paar dagen terecht. Mijn vader moet helaas werken maar mijn moeder, vriendin en haar dochter gaan weer mee! De derde poging. Hopelijk is 3 x scheepsrecht!

Wil je weten of het nu gelukt is met de echo en of ik een glimp van haar heb op kunnen vangen? In mijn volgende blog lees je hier meer over!