"Dat zijn de hormonen, dat gaat wel weer over!"
Zwanger en een depressie
“Had jij een depressie tijdens jouw laatste zwangerschap? Oh dat wist ik helemaal niet.”
Dit heb ik best vaak terug gehoord, toen ik mijn verhaal begon te delen. Eigenlijk heel logisch, want voor de meeste mensen heb ik 9 maanden lang een masker gedragen. Ik verzorgde mijzelf goed, bracht mijn kinderen naar school, stond met een glimlach op het schoolplein en luisterde met aandacht naar wat iemand mij vertelde.
Ik denk dat ik er goed in ben geslaagd te maskeren hoe ik me echt voelde. Dat klinkt alsof ik daar trots op ben, maar dat is niet zo. Het dragen van dat masker heeft mij ook enorm veel energie gekost. Energie die ik eigenlijk niet had. Het maakte ook dat ik me enorm eenzaam voelde, omdat ik echt het gevoel had dat ik de enige was die zich zo slecht voelde terwijl er een (gewenste) baby in mijn buik groeide.
Ik durfde niet te zeggen hoe het echt met mij ging, omdat ik me zo schaamde voor wat ik voelde en dacht. Tegelijkertijd werd het mij ook niet makkelijk gemaakt om hier open over te zijn. Als ik al voorzichtig probeerde te vertellen dat ik me niet zo goed voelde, kreeg ik dingen te horen als:
“Ach dat zijn de hormonen, dat gaat wel weer over”
“Gewoon van genieten hoor, een zwangerschap blijft iets bijzonders"
“Ah maar je ziet er goed uit, dus gaat verder wel goed he”
Uitspraken die vaak niet eens verkeerd bedoeld waren, maar die ik wel heel lastig vond. Ik voelde me enorm onbegrepen. Na zo'n uitspraak zette ik mijn masker weer op, mompelde een halve “ja dat is zo” en thuis barstte ik in huilen uit.
Ik begrijp dat het lastig voor te stellen is, dat iemand gewenst zwanger wordt en er dan vervolgens niet blij mee is. Maar geloof mij, niemand vraagt erom zich zo somber en verdrietig te voelen terwijl er ondertussen nieuw leven groeit. Dit overkomt je!
Door mijn verhaal te delen hoop ik dat dit onderwerp een steeds minder groot taboe wordt. Dat vrouwen er over dúrven praten, maar ook dat vrouwen er over kúnnen praten.
Wil jij meer lezen over de tijd waarin ik worstelde met een prenatale depressie en hoe ik hier uiteindelijk uit kwam? Volg mij dan op mamaplaats.
Met liefs,
Selina, trotse moeder van 3 prachtige kinderen.
Laura Hogendoorn - Hoofdredacteur Mamaplaats
Wat goed dat je hier aandacht aan schenkt. Een erg belangrijk onderwerp waar vast veel moeders zich in zullen herkennen. Ik kijk uit naar je volgende blog.. Liefs, Laura
Selina36
Dankjewel voor je mooie en fijne reactie. Dat denk ik ook. Er rust helaas nog zo'n groot taboe op, terwijl het zo fijn is voor andere vrouwen om te weten dat ze niet alleen zijn. Wat lief! Liefs, Selina