Daar waar de weg naar een gezin begon..

Jaren geleden een profiel aangemaakt, maar uiteindelijk nooit iets meegedaan..

Mijn bedoeling was om hier mijn geschiedenis (op weg naar een gezin) te delen.. En dat is heel kort gezegd niet altijd over roosjes gegaan, want zowaar dat wat mis kon gaan ging mis..

Het begon in december 2009, we waren april dat jaar getrouwd en wilden samen een gezin stichten, wij geloven dat je kinderen ontvangt en niet neemt!

Het was het eerste weekend in december, we zouden vanalles doen.. Je weet hoe dat in de decembermaand gaat, borreltje hier, feestje daar!

Dit was het sintweekend, dit is altijd mijn maand, heerlijk vind ik dat, samenzijn met familie en vrienden..

Alleen was ik dit weekend en eigenlijk heel de week al niet fit, ik voelde mij gewoon belabberd en kon ook niet zeggen waarom, maar ik voelde mij ziek.. Ik werd alleen maar zieker en kreeg buikpijn en verloor bloed.. Ik zat op een gospelkoor en we traden die zondag ook nog gewoon op, ik was er ook bij, maar vraag mij niet hoe.. De buikpijn werd steeds heftiger, maar met een paracetamol voelde ik mij wel weer even een dametje!

Zondagavond ging ik vroeg op bed, mijn man stopte mij in en ik moest hem beloven dat ik morgen (maandag) meteen de huisarts ging bellen.. Hij zag mijn pijn en wist dat het niet goed zat (ik ben namelijk niet kleinzerig)..

De volgende morgen werd ik wakker en met een warm kruikje en een paracetamol kon ik de wereld aan, maar mijn man vertrouwde het niet en belde de huisarts, ik kon s middags 15:30 bij hem terecht.. Ondertussen werd de pijn eigenlijk onhoudbaar, en had ik het gevoel dat er iets in mijn lichaam zat wat er niet hoorde en het moest eruit! Ik weet nog dat ik zei, ik heb nog nooit weeen gehad maar het voelt als een wee!

S middags bij de huisarts aangekomen vroeg hij wat mijn klachten waren en waar de pijn zat.. Ik vergeet het moment nooit weer, hij vroeg ben jij zwanger? Ik grijnsde nog, huh ik zwanger, nee hoezo? Noem het struusvogelgedrag, maar ik had geen menstruatie (hierover later een blog) gehad, hoe zou ik dan ooit zwanger kunnen zijn? Maar op aanraden van de huisarts toch een zwangerschapstest gedaan, en HOERAAA 2 streepjes!

Ik kwam terug met de test in mijn hand, een grijns op mijn gezicht, ik ben ZWANGER!

Ik wist natuurlijk dat dit niet voor lang was, gezien de pijn en het bloedverlies!

Ik ging weer zitten en hoorde de huisarts zuchten, vergeet nooit weer zijn blik en de woorden die hij zei, je bent zwanger, maar ik sluit niet uit dat dit goedgaat!

Er werd gelukkig meteen actie ondernomen.. De gynaecoloog werd meteen gebeld, eigenlijk was haar spreekuur afgelopen, inmiddels was het 16:00 geweest, maar ik mocht/MOEST met spoed door, gelukkig woonden we op 5km afstand en waren we snel gearriveerd..

In de auto fantaseerden we nog even en zagen we het al voor ons hoe we straks achter de kinderwagen mochten lopen, even zaten we op onze roze wolk/in een bubbel..

Maar dit duurde helaas niet lang, aangekomen in het ziekenhuis kreeg ik een inwendige echo, en helaas er was geen vruchtzakje en geen baby te zien.. Terwijl de test en mijn bloedwaarden aangaven dat ik zwanger was..

Juist, het was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, mijn wereld stortte in..

Ik had geen idee wat het betekende, alleen wist ik wel dat het vruchtje wel uit mijn lichaam wilde. Ik dacht en zei nog dat ik even mijn koffer thuis in ging pakken en dat ik morgenochtend wel terug zou komen, nou mevrouw u wordt nu doorgereden naar de OK..

Vreselijk vond ik het, ik weet nog dat er een jongetje met accute blindedarmontsteking binnenkwam maar mijn operatie ging voor!

Achterafgezien maar goed ook, het vruchtje zat in mijn eileider en was zo groot als een kippenei.. Mijn eileider was al gescheurd, waardoor het bloed mijn buikholte inliep (dit gaf die pijn) .. Ik was al in een soort van shock, dus het had ook geen uur langer mogen duren dat was ik er waarschijnlijk niet meer geweest!

Helaas hebben ze mijn eileider moeten verwijderen, en moest mijn lichaam het met 1 eileider doen.. Maar dat deed het!

Tot zover eerst deze blog! 😀

Margreet

3 jaar geleden

Daar waar de weg naar een gezin begon..

Post delen met