3 jaar geleden
Blog 4: Wachten, wachten, wachten...
IUI traject
(Vervolg op https://mamaplaats.nl/blog/zwanger/blog-3-de-follikelmeting)
Dit waren een lange 2 weken... 11 januari hebben we onze eerste IUI gehad, alles zag er super goed uit. Daarna kun je alleen nog maar wachten. Wachten tot je mag testen of wachten tot je ongesteld wordt.
Allerlei pijntjes heb ik gevoeld deze week, want alles ligt onder een vergrootglas. Heb ik buikpijn? Oeh, misschien ben ik wel zwanger! Oh, of ik moet gewoon ongesteld worden. Heb ik zere borsten? Oeh, misschien wel ik bel zwanger! Oh, of ik moet gewoon ongesteld worden. Ben ik humeurig of juist blij? Oeh, misschien ben ik wel zwanger! Oh, of ik moet gewoon ongesteld worden.. Etc etc etc.....
Eigenlijk moesten wij om een goede test te doen wachten tot morgen, 25 januari, maar we konden ons niet inhouden en hebben vanmorgen een zwangerschapstest gedaan. Nou, zo negatief als wat. Maar we hielden hoop want we waren immers een dag te vroeg en ik had immers allerlei kwaaltjes (of moest ik toch ongesteld worden...?) gehad...
Helaas, een paar uren na de test werd ik ongesteld. Poging 1 mislukt.Ik ga even in een hoekje zitten huilen en dan maar weer vol goede moed de volgende poging doen…
Lees hier blog 5: https://mamaplaats.nl/blog/zwanger/blog-5-het-leek-zo-mooi
Saime
Ik ga nu pas beginnen met iui traject. Vandaag de instructies ontvangen en nu wacht ik om eerste bloed te zien voor de eerste echo.. Hopelijk is de tweede keer raak!
OnzeReis
Bedankt voor je berichtje! Het is altijd fijn om te lezen dat iemand die in hetzelfde schuitje heeft gezeten inmiddels wel een kindje heeft. Was je dan tussendoor gestopt met IUI pogingen? Ik "vier" ook elke maand dat ik ongesteld ben. Gewoon voor het gevoel inderdaad dat het mooi op tijd is gekomen en ook eigenlijk om het verdriet van weer niet zwanger zijn toch met een lekker wijntje weg te spoelen. Alleen tijdens mijn menstruatie mag ik van mezelf alcohol. We zitten nu in poging 2, dus duimen! ;)
Mrs Smith
Herkenbaar, het is en blijft spannend én je voelt van alles. Het gekke van alles was, dat toen ik na 5 mislukte IUI pogingen, spontaan zwanger was geraakt ik he-le-maal niets heb gevoeld en dacht dat ik ongesteld zou worden! (Sterker nog: ik liep al 2 dagen met een maandverbandje rond omdat ik dacht dat ik elk moment kon gaan vloeien). Het is en blijft alleen lastig om er niet teveel bij stil te staan, want iedereen die zegt 'dat je het moet loslaten', die snapt niet in wat voor traject je zit... Wat mij hielp bij zo'n tegenslag was me vast te houden aan de positieve dingen van het ongesteld zijn, hoe frusterend dat ook was. Ik bedacht me oa dat het 'fijn' was dat mijn menstruatie in ieder geval weer op tijd was begonnen en daarmee mijn lichaam in ieder geval wél een normale cyclus had door op het 'goede' tijdstip te beginnen met vloeien én natuurlijk mezelf helemaal volgieten met alcohol, sushi en carpaccio eten want vólgende maand kon het niet meer... bij ons duurde het uiteindelijk 3 jaar, maar door positief te blijven denken heb ik mezelf redelijk 'sane' kunnen houden hoewel zo'n menstruatie natuurlijk het laaatste is waar je op wacht in deze fase... Keep your head up!