bijna bevallen

Ik heb een tijdje niks geschreven, geen idee waarom want er is eigenlijk een hoop gebeurd. Voor iedereen was 2020 een raar jaar, voor de een misschoen wat meer dan voor de ander maar we hadden er allemaal mee te dealen op wat voor manier dan ook. Ons jaar begon met rouw, verdriet en toch een soort nieuw begin. we besloten om weer te proberen om een kindje te krijgen, maar deze keer besefte we heel erg dat dat niet vanzelf sprekend is. Na 4 maanden werd ik zwanger en tot op de dag van vandaag kan ik nog steeds niet geloven. We zijn 20 juli getrouwd. Ik ben nu 37+5 dagen in verwachting. Al mijn controlles zijn in t ziekenhuis geweest en alles gaat goed. Vandaag is er besloten dat ik 8 januati met 39 weken word  ingeleid. Niet eens echt om medische redenen, dat hoeft ook niet altijd. Maar meer om mijn gemoedstoestand. na alles wat we al mee hebben moeten maken, de voorweeën waar ik erg last van heb, de pijn waar ik elke dag mee te dealen heb vind de gynaecoloog t mooi geweest en willen ze me 'verlossen'. Ik heb hier voor me gevoel zo lang naar uitgekeken en op gewacht. Een hopelijk gezond jongetje waar we dalijk voor mogen zorgen. Er word nu tegen me gezegd 'geniet nog maar even van je rust', haha welke rust. Op dit moment lig ik in bed en nee ik kan niet slapen. Ik zou wel willen want mijn man ligt al in dromenland maar de baby denkt ja dag, slapen doe ik wel als ik geboren ben! daarbij heb ik last van spasmes, pijn me rug, voorweeën, een baby die niet weet hoe die lekker ligt, 20x naar de wc. Nee rust is er niet.. Maar ik neem t voor lief. Dadelijk in de kraamweek verwacht ik een fijne tijd en mijn man is 6 weken vrij, daar moet ik echt van profiteren! nog een paar dagen dan is t zover. Op naar 2021!