8 jaar geleden
Ben je er al klaar voor?
Mensen vragen me vaak of ik al klaar ben voor de bevalling. Leuk hoor, die interesse, maar stiekem...
"Ben je er al klaar voor?", vraagt de cassiere aan me terwijl ik druk in mijn tas aan het graaien ben, op zoek naar mijn pinpas. De cassiere is een oude kennis van de familie, en ik weet nog dat we daar vroeger heel veel waren, altijd gezellig. Ze heeft nu een Facebook-relatie met mijn moeder. Dat betekent dat ze van alles en nog wat weet over mijn moeder en de dingen die in haar leven gebeuren (waaronder mijn zwangerschap), maar haar nooit ziet.
Nou zou het niet zo'n ramp zijn dat ze me dat vraagt, ware het niet dat bijna iedereen me deze vraag stelt. De buurvrouw, de overbuurvrouw, vriendinnen, kennissen, noem maar op. Ik vind het echt ontzettend prettig dat de mensen zo geïnteresseerd zijn in hoe het met mij en mijn kindje is, en ik knik braaf en zet mijn beste lach op en antwoord met een "Zo goed als!". Maar ondertussen twijfel ik elke keer weer.
Ben ik er klaar voor? Nou ja.... Nee. Ik weet het niet. Misschien? De meubels staan in de kinderkamer, de kleertjes hangen in de kast en alle verzorgingsspulletjes staan in de commode, het kraampakket is binnen en mijn geboorteplan is zo goed als klaar. Maar de muurschildering moet nog af, het dekbedje moet gewassen worden, de vluchttas voor mij en de baby moeten nog klaargemaakt worden, ik ben nog steeds van plan om een aangepaste Spotify-lijst te maken voor tijdens de bevalling, de geboortekaartjes moeten nog een klein beetje aangepast worden en ik ben eigenlijk als de dood voor het hele gebeuren en vraag me af of ik het allemaal wel trek. Mijn hoofd en mijn huishouden liggen overhoop, dus ja. Wat moet er eigenlijk in een luiertas? Hoe zorg ik ervoor dat ik niks essentieels vergeet in mijn vluchttas? Wat als ik een van die paar vrouwen ben waarvan het vruchtwater midden in de winkel breekt? Ben ik er klaar voor?
Het antwoord is simpel. Ja. Ik heb nesteldrang, mijn hormonen vliegen alle kanten op en ik kan niet wachten totdat ik weer eens een keer op mijn buik kan liggen of mijn vriend kan knuffelen zonder dat die grote ballon tussen ons in hangt. Nog een paar weekjes volhouden en dan mag de kleine kerel van mij komen. Mama is er klaar voor!
MamaTanja87
Ik lees net je blog (duh!) maar ook je biografie. Het had mijn tekst kunnen zijn. Hier nog een Limburgse en bij mij ook het vermoeden van ADD (is alleen nog nooit officieel vastgesteld). Wel een hoop ander gedoe waaronder sociale angst en een flinke concentratiestoornis). Je blog had ik ook kunnen schrijven overigens. Ja ik ben er klaar voor. Maar in mijn hoofd? Chaos!! Maar we kunnen het hoor! Hier staat de vluchtkoffer ook pas sinds een paar dagen klaar. (Morgen 37 weken zwanger, uitgerekend op 14 okt). Maar ach, alles komt goed hoor! Het belangrijkste heb je toch?! Als je kindje straks maar kan slapen, baden en eten. En genoeg liefde krijgt. Maar dat laatste hoef je niet aan te schaffen. Dat gaat vanzelf! Succes nog met de laatste loodjes!!
Anoniem
Een troost: ookal benm je nog niet 100% met alels klaar, je kindje komt toch wel en dan blijkt het achteraf allemaal helemaal niet zo belangrijk te zijn om alles tip top in orde klaar te hebben. Ook met 90% komt het allemaal goed. Veel succes en genot gewenst!
JufFeline
Hihi, ik heb die zelfde onrust op dit moment. Ik ben half oktober uitgerekend en ook al is het mijn tweede en weet ik dat alles echt goed komt en totaal geen haast heeft, ook niet als je kindje er al is voelt dat zo nu niet. Mij helpt het om een to do lijstje te maken en elke dag wat dingetjes af te kunnen strepen, dan valt het opeens toch te overzien. Succes met de laatste loodjes!
Mamavan2lieverds
Komt goed! Echt waar, vertrouw op jezelf en indd onthoudt dat het welgemeende interesse is. Wel nieuwsgierig bij t lezen van dekbedje, doe je een dekbed gelijk na geboorte gebruiken?