begeleiding van de POP poli

Spannend, mijn eerste echte blog op mamaplaats, but i'm ready to share my story!

Vaak als ik mijn verhaal deel over mijn tweede zwangerschap en vertel over de POP poli merk ik dat ik vaak vraagtekens te zien krijg, de wat poli? Precies dat dacht ik ook toen ik er voor de eerste keer over hoorde. 

één jaar na mijn eerste zwangerschap kwamen we erachter dat ik al die tijd al met een postnatale depressie heb gelopen. De eerste stappen werden gezet en zou hulp krijgen want wat wilde ik weer graag mijn oude ik worden zonder al die angsten. 

december 2019 - De weken vlogen voorbij en we konden bijna starten na alle intakes. Maar pfoe, wat voelde ik mij lichamelijk slecht. Ik besloot een bezoekje aan de huisarts te brengen, uiteraard wilde ze een zwangerschap even uitsluiten. Maar natuurlijk, no problem. Zwanger was ik toch niet want voor ons eerste zoontje hebben we moeten dokteren en had ik geen menstruatie meer gehad sindsdien. De huisarts roept mij terug samen met de huisarts in opleiding en vertellen mij het volgende "We gaan er maar niet omheen draaien, de test is positief, je bent in verwachting" en stil... 

Daar zat ik dan, alleen bij de huisarts met een positieve test in mijn handen. Duizenden gedachten spookten door mijn hoofd, ik zat namelijk ziek thuis vanwege mijn depressie, hoe kon ik zo naïef zijn? wat gaat iedereen wel niet denken? kan ik dit nu wel? Gelukkig werd ik goed opgevangen door de huisarts en wist al snel dit kindje is meer dan welkom en gelukkig dacht vriendlief er net zo over. Wij hadden altijd al een wens voor een tweede kindje mocht het ons gegeven zijn, maar wilde eerst zorgen dat ik weer beter in mijn vel zou zitten.

Door de zwangerschap en de bijkomende emoties die zouden los komen tijdens de gesprekken bij de psycholoog leek de POP poli voor hen een betere plek voor mij. Ooit wel eens voorbij zien komen maar verder geen flauw idee wat het inhield. 

Niet elk ziekenhuis heeft een POP polikliniek maar mijn geluk was dat in Zuid-Limburg in het Zuyderland er wel een was. POP staat voor Psychiatrie, Obstetrie (verloskunde) en Pediatrie (kindergeneeskunde). Tijdens één poliklinisch consult geven de psychiater, gynaecoloog en de kinderarts advies als je overweegt zwanger te worden bij al langer bestaande psychische klachten en medicatiegebruik in de zwangerschap. Zij geven voorlichting en staan stil bij de veiligheid van moeder en kind. Loopt de ontwikkeling van het kind gevaar? Zijn extra controles nodig voor en na de bevalling? Mag borstvoeding gegeven worden? Dit zijn vragen die ze samen beantwoorden.

Je kan het zien als een eigen team die je krijgt die er is voor JOU. In het begin had ik elke week contact met een psychiater en een verpleegkundige, zo bespraken we de punten waar ik dan tegen aanliep en wat we eraan konden doen. Na mate het beter ging konden we de afspraken steeds verder schuiven, maar het fijne is je kan ze altijd bellen 24,7. 

Zo werd er ook de keuze gemaakt om medicatie te gaan nemen tijdens de zwangerschap, wat keek ik hier tegenop, en hier had ik het tijdens en na de zwangerschap ook echt wel moeilijk mee. Onze kleine Fos heeft namelijk niet de makkelijkste weken gehad wat achteraf bleek door koemelkallergie maar zocht al snel het probleem bij mijzelf op "dit komt doordat ik medicatie heb genomen". Uiteraard was dit niet het geval en wordt je altijd na de zwangerschap 12 uur ter observatie genomen uit voorzorg. En er is jarenlang onderzoek naar gedaan, ze weten wat ze doen. Achteraf wel de beste keuze die we hebben kunnen maken, ik heb veel meer van de zwangerschap kunnen genieten en had veel meer rust. Alles was dan ook helemaal goed na de bevalling en mochten we na de 12 uurtjes weer heerlijk naar huis. 

Eenmaal thuis wordt het contact met de verpleegkundige ook nog behouden, dit zodat je niet meteen in een diepe gegooid wordt als je met vragen zit. 

Ondertussen hebben we een geweldig kereltje in ons midden en zelf ben ik er nog niet maar dat heeft tijd nodig en ook dat komt allemaal goed. Nu durf ik ook te zeggen, het had zo moeten zijn 💙 Maar wat ik wil meegeven is, schaam je niet, zie het niet als falen. Juist hulp zoeken vraagt veel moed en kracht. Het is de beste keuze die ik had kunnen maken om te staan waar we nu staan. 

Don't be affraid, everything is gonna be alright.

Liefs,@rachelswelsen