Balen al die kwalen

Wanneer je zwanger raakt hoop je op zo weinig mogelijk zwangerschapskwaaltjes. 60 tot 80 % van de zwangeren krijgt last van misselijkheid. Dit was bij mij ook het geval vanaf week 6 tot ongeveer week 18. Ik weet nog dat toen ik nog niet zwanger was ik vaak dacht van vrouwen die misselijk waren van hun zwangerschap dat ze zich niet zo moesten aanstellen. Hup, verbloemen en doorgaan. Maar zo werkt het in praktijk niet ben ik achter gekomen.. het is niet zomaar even misselijk, nee het is echt heel erg rot!

50 tot 60 % van de zwangeren vrouwen krijgt last van bekkenklachten. Ja ook dat had ik vanaf week 6 t/m de bevalling. Ohhhh dat is zo rot, ik kon dus echt niks. Geen huishouden, geen boodschappen, amper uit bed komen, niet lang zitten en laat staan werken..

Met de baby ging het steeds heel goed. Met een week of 30 kwam de verloskundige erachter met een echo dat de baby wat aan de kleine kant was. Voor de zekerheid moesten we naar het ziekenhuis om daar opnieuw een groeiecho te laten maken. En inderdaad de baby is aan de kleine kant, maar niks om zorgen over te maken. Ook was mijn bloeddruk aan de hoge kant, iets om in de gaten te houden. 10 tot 15 % krijgt last van hypertensie (hoge bloeddruk) tijdens de zwangerschap. Dit kan gevaarlijk zijn voor zowel moeder als kind. Dit moest dus goed in de gaten gehouden worden. 

Op een gegeven moment kreeg ik in de nacht erg last van hoofdpijn misselijkheid en braken. Ze hadden ons in het ziekenhuis op het hart gedrukt dat wanneer ik klachten kreeg (misselijkheid, braken, wazig zien, hoofdpijn) we gelijk het ziekenhuis moesten bellen. Zo gezegd zo gedaan en we moesten komen. Daar aangekomen waren ze bang voor zwangerschapsvergiftiging. Ik moest 24 uur mijn urine bewaren om aan de hand daarvan te kijken of dit het geval was. Ik moest daar 2 nachtjes blijven. Gelukkig was het op dat moment geen zwangerschapsvergiftiging, maar het kon wel zo zijn dat ik het aan het ‘creëren’ was. Ik kreeg hier bloeddrukverlagende medicatie voor en werd elke week 2 keer verwacht op de poli voor controle. (Heel fijn)

Omdat de baby klein is en ik last had van hypertensie zal ik worden ingeleid bij 38 a 39 weken omdat dit anders gevaar kan op leveren. 

Toen ik 36 weken zwanger was heb ik weer een nachtje in het ziekenhuis gelegen met klachten. Daar kregen we te horen dat ik 6 dagen later ingeleid zal worden. Bij 37 weken dus! Dat was even schrikken. De baby was klein en ze verwachtte dat hij beter zal groeien uit mijn buik dan in mijn buik..

Uiteindelijk heb ik geen zwangerschapsvergiftiging gekregen, heel fijn. 

Wordt vervolgd....