3 jaar geleden
Babymoon - Brugge #13
Ik voel schopjes in mijn buik terwijl we door de straten van Brugge slenteren en geniet van de charme die deze stad te bieden heeft. We genieten van avondjes uiteten gaan, koffietjes op terrasjes, winkelen en ik pak vooral ook veel rust, want de vermoeidheid die deze zwangerschap met zich meebrengt is niet zomaar verdwenen.
Het is 24 februari 2020, corona begint langzaam de hele wereld in zijn macht te krijgen en wij vertrekken op onze babymoon naar Brugge. Gezien alle reacties vanuit de hele wereld over deze nieuwe ziekte, houden we afstand en hebben we besloten wat dichter bij huis te blijven voor deze laatste vakantie samen. Een aantal dagen naar ‘t Venetië van België staat op de planning, in de regen, dat helaas wel.
Ik voel schopjes in mijn buik terwijl we door de straten van Brugge slenteren en geniet van de charme die deze stad te bieden heeft. We genieten van avondjes uiteten gaan, koffietjes op terrasjes, winkelen en ik pak vooral ook veel rust, want de vermoeidheid die deze zwangerschap met zich meebrengt is niet zomaar verdwenen.
Brugse wafels, bruisballen en uren badderen, warme chocomelk in een café, ontbijten in het hotel, wandelen langs de grachten.. Het zijn de kleine dingen waar we van genieten, de zon die kort even door komt, een heerlijk broodje in een lunchroom. En weer daar, een schopje in mijn buik. Almost halfway there, we tikken de 20 weken aan en vragen ons af wat ons de komende tijd nog te wachten staat.
De nieuwsberichten over Corona maken de toekomst nog onzekerder dan deze al was. Hoe gaat deze wereld er uit zien voor onze kleine man? In wat voor wereld zal hij opgroeien? Het is iets wat we met de tijd gaan leren.
