7 jaar geleden
April een kikker in je bil, of is het iets anders..?
27 jaar alweer, mijn verjaardag was echt top en ik ga mijn verjaardag nooit en te nimmer haten, maar ouder worden was toch wel een nadeel...
...een nadeel waar ik niet altijd rekening mee hield.
In gedachte creëerde ik een heel midlife crisis wat nergens op sloeg maar kon er niks aan doen!
Ik was al 27 jaar en nog steeds geen moeder… Zo ging het in mijn hoofd.
Vele gesprekken met manlief volgen. In het begin probeerde ik het tactisch aan te pakken, hem er soort van overtuigen dat het tijd is… maar hij vond dat de tijd nog niet rijp was.
Ik kon er over praten wat ik wilde, hij hield voet bij stuk.. en 1 keer nam ik het hem zo kwalijk dat het zelfs uit liep tot een ruzie. Voor mijn gevoel snapte hij niet wat het voor mij betekende.
Als ik daar nu aan terug denk zag hij gewoon aan mij dat ik er ook nog niet klaar voor was.
Een maand later..
..Op een avond zei hij tegen mij dat hij er weer klaar voor was, mits ik er ook echt klaar voor was.
TUURLIJK! Dacht ik gelijk, natuurlijk ben ik er echt klaar voor en ik kon nu al niet meer wachten om zwanger te zijn…
Eng, heel eng ineens, maar ook weer spannend en leuk, jullie raden wel hoe onze avonden eruit zagen! ;-)
Wanneer manlief van huis is..
Begin Mei gaat Manlief een lang weekend naar Polen samen met zijn zusje. Ik blijf lekker thuis, spreek wat met vriendinnen af en ga lekker in bad met een maskertje… Wel bij mijn ouders want hé, in dat oude huis was onder de douche staan niet eens ontspannend.
5 mei Bevrijdingsdag.. ironisch, als ik er zo op terugkijk. Ik was zoals gewoonlijk aan het werk.
Ik merkte ineens dat mijn borsten gevoelig waren, een ongesteldheids gevoel in mijn buik… Ik zal toch niet… ?!?! Nee joh, zeg ik in mezelf.. dat kan toch niet zo snel ?!
Zenuwen gieren gelijk en non stop door mijn lijf.
Zwangerschapstest halen of wachten tot mijn man terug komt vanuit Polen?
Ik probeerde hem een paar keer te bellen, natuurlijk nam hij niet op.. Hij zat bij zijn familie die hij al een lange tijd niet had gezien of gesproken. Hij had helemaal geen tijd voor mij.
Dus ik besloot om zwangerschapstesten te halen, ja.. een stuk of 4… Mocht ik dan zwanger zijn verras ik hem wel als hij terug komt of zo.
Een half uur later zat ik weer, net als toen, vol met zenuwen, te wachten op een blauw streepje.
Binnen een paar seconden was hij al aanwezig… Ben ik zwanger?!? JA! Ik ben zwanger!
Grmphh, dat gevoel in mijn maag, ik weet tot op de dag van vandaag niet of het zenuwen, blijdschap, angst of onzekerheid was..
Weer een half uur later heeft manlief 5 gemiste oproepen en 1 SMS op zijn telefoon staan; een foto met 3 positieve zwangerschapstesten en een Smiley…..
Volgens jullie mij al op Instagram? @byemiliesmolinski
En op mijn Facebook pagina kan je alles goed in de gaten houden! Ook die heet byemiliesmolinski ????
