9 jaar geleden
angst zit tussen mijn oren
Angst voor de bevalling en alles wat er om heen draait. De eerste was voor mij een nachtmerrie
Ik was wel toe aan een nieuw leventje in mijn wereld. De zwangerschap was voor mij ook geen probleem totaal geen kwaaltjes of wat dan ook. Heerlijk genieten was mijn motto en mijn zoontje van 2 voorbereiden op een nieuw wondertje.
Wat mag ik trots wezen op mijn zoontje hij pakte het allemaal zo netjes op en deed ook gezellig mee boe bizar hij het ook vond wat was het genieten.
Maar toen kwam het moment dat ik over genomen werd met 30 weken door de gynaecoloog en elke week na het ziekenhuis moest en thuis om de dag een ctg scan kreeg. Mijn kleine meisje groeide niet goed meer in de buik en de placenta was te klein. Daar kwam ik dan in de molen nerveus en gespannen je krijgt te horen dat je met 37 weken wordt ingeleid met de kans op keizersnede. Angsten schieten mij door de lijf denkend hoe eng mijn eerste bevalling was en hoeveel ellende ik daarna heb gehad. Ik was er klaar mee vond het niet meer leuk echt genieten kon ik niet meer.
Maar wat mag ik dan in mijn handjes knijpen met de team die mij behandelden en thuis kwamen voor ctg. Ik sprak mijn angsten uit en kreeg advies en tips heerlijk zeg.
Langzaam aan zag ik weer een licht puntje en kon ik toch rustig nog genieten van de zwangerschap. Maar was voor korte duur daar kreeg ik de volgende klap mijn vruchtwater verminderde met de week en moest zo wie zo nog 2.5 week vol houden om 37 weken te zijn. Dus nog strenger toezicht ipv om de dag ctg kreeg ik nu elke dag tot aan 13 april stipt 37 weken.
Maandag vroeg van bed en om 7 uur melden in het ziekenhuis eerst maar weer een ctg om te zien hoe madam het deed en dat ging netjes. Nog geen 3 kwartier later kwamen ze weer bij me voel voor ontsluiting en dat had ik 3 cm dus de vliezen konden gebroken worden wat was ik gespannen.
De verloskundige hielp me er door heen en gaf aan de team door die mij begeleiden dat ze me in de gaten moesten houden en geruststellen.
Ik kan zeggen dat ik genoten heb van een bevalling die geleidelijk ging en na de middag nog even 2 uurtjes op volle toeren draaide kon ik eindelijk persen. Een normale bevalling met begeleidende hulp van de opwekkers heb ik op eigen kracht mogen persen en mijn meisje kon alles aan en gelukkig geen keizersnede.
Ik was niet gebroken of helemaal gesloopt van de bevalling heerlijk helder en goed bij kennis denkend aan alleen nog maar eten en in de tussen tijd werd mijn meisje in de couveuse na de kinderafdeling gebracht met een gewicht van 2225 gram en 45 cm lang een pittige ijverige tante die alleen maar aan eten denkt (lijkt mama wel) en de volgende dag was ik zelf al weer heerlijk op pad en lig samen met mijn prinsesje op de kinderafdeling en ze laat haar wel horen.
Wat kan het mooi wezen als je ook gewoon een ander soort bevalling mee kan maken zonder de angst.
Memke23
Ideale tip gelukkig heb ik nog kraamhulp en die zeiden het ook al ze ligt nu lekker in de bak van de kinderwagen met een kruik en zelf is ze ingebakerd in een flesje doek voor de maxi cosi en daar over een lakentje en een dekentje de tweede deken ligt nu af want ze staat bij de raam waar de zon op schijnt en lekker achter een vitrage die de zon tegen houdt en de warmte na binnen laat. Maar zal er zeker om denken en idd hopen dat ze het snel zelf gaat regelen gelukkig was het vandaag al weer 36.8. Ja zeker echt genieten Hoe hij het doet.
Annemiek2
lekker warm inpakken, verwarming aan lekker in een warme deken en liever 2 dunne dekens dan 1 dikke. De kunst stofkruiken van bijvoorbeeld het kruidvat of de da worden lang zo heet niet als de metalen en die kun je wat veiliger bij je meisje leggen. Wel net als bij de babykruiken een laag er tussen. Ik hoop voor jullie dat ze haar temperatuur binnenkort goed kan houden. Wat lief dat je zoontje zijn zusje al zijn auto's wilde geven en toch een knuffel.
Memke23
Daar zijn we wel een beetje van geschrokken want toen bij thuis komst was de temperatuur 36.8 en bij de derde voeding 36.6 en tegen de avond aan was de temperatuur 36.4 maar gelukkig krabbelt de temperatuur weer mooi op . Het is ook een heel klein ukkie. Ja echt ik vroeg hem ook zo van wil je zusje vast houden eerste reactie was nee en daarna snel de handjes er om heen doen en ze kreeg al wat auto's van hem om mee te spelen en wou zelfs helpen met de fles verschonen nog niet dat was vies volgens hem.
Annemiek2
Dan nogmaals gefeliciteerd dat jullie nu allemaal al thuis zijn. Niet gek dat haar temperatuur wat gezakt is door de rit naar huis, het was nu niet echt super warm buiten. Wat fijn dat jullie zoontje zo leuk reageert op zijn zusje.