"Angst wordt werkelijkheid: opnieuw een inleiding"

15 maanden na Filou haar geboorte ...Eerder dan verwacht, had ik een nieuwe test in handen.Ja hoor, een lichte streep lichte op. Ik wist het 100% zeker, het was nog vroeg, dus deed ik meerdere testen, al schreeuwde mijn helemaal lijf : Zwanger! Wat leuk, Onze kleine 'baby' word grote zus ! En ze is nog zo klein.Wat het eerst in me opkomt, ojee dat worden straks, zoals iedereen het noemt, 'de tropenjaren'..Ik ben, hoe toevallig ook, exact dezelfde maanden zwanger als bij Filou. En rond haar verjaardag uitgerekend, tja hoe krijg je het getimed?Filou is van 25 maart, en deze kleine smurf komt een week later, je raad het al, op 1 April.Dat kan natuurlijk alleen ons weer overkomen.De reacties uit de omgeving kun je je natuurlijk wel voorstellen.. Tevens is het ook nog eens 2e paasdag!

Weer zwanger in de winter, en ik kan al mijn zwangerschaps kleding opnieuw aan, dat is dan natuurlijk wel weer hartstikke fijn! De zwangerschap gaat goed en is inmiddels bevestigd bij onze vertrouwde verloskundige. De maanden vliegen voorbij, want oh wat is het druk met een klein dreumesje in huis die de wereld aan het ontdekken is! Ik vind daarom deze zwangerschap 10x sneller gaan. Alles gaat ook zo vanzelf. Filou heeft zich ontwikkeld tot een lief slim meisje, en weet ergens wel dat er iets gaat gebeuren.

We krijgen trouwens een jongen dit keer!Hoe tof, een jongen en een meid!

De kusjes van Filou op mijn buik vloeien rijkelijk, 'baby broertje kusjes geven'.Met haar poppen speelt ze moedertje. Nog even lieverdje tot je kleine broertje er is! Toch beleef ik de zwangerschap anders als bij Filou, al mag ik helemaal niet klagen, bij Filou kon ik er meer van genieten, het bewuster mee maken.Stil staan bij elk schopje, en lekker bij slapen wanneer ik wilde, dat gaat nu natuurlijk niet. En erg is dat helemaal niet. Ik ben nu wel voorbereid. Ik weet nu wat er komen gaat. En wat ik kan verwachten..

Het einde van mijn zwangerschap nadert. Tot nu toe zijn de controles allemaal weer goed ..Tot week 30... de baby krijgt een groei spurt.Dat is normaal rond deze periode, maar hij gaat wel erg snel. En dus wordt ik getest op suiker.Gelukkig zijn de waardes goed! Het is 'gewoon een flinkerd' wordt er ons verteld. Oh god, dat heb ik weer. Hij moet er ook nog uit.. De weken gaan voorbij en onze kleine frummel blijft aan de grote kant.Mijn nachtmerrie, waar ik zo bang voor was gebeurd opnieuw ; een inleiding wordt geadviseerd vanaf week 38..Ik heb hier wel wat nachten van wakker gelegen, omdat ik dit bij Filou als traumatisch heb ervaren.. (zie vorige blogs) maar uiteindelijk heb ik het volledig kunnen accepteren.Ik vertrouw op de deskundigheid van het zorg personeel, het ziekenhuis en onze verloskundige.Ook is mijn buik echt wel veel groter dan dat het bij Filou was. 

De inleiding gaat nu echt beginnen.. spannend, maar ik weet, mijn lichaam heeft het eerder gedaan, dus ik heb alle vertrouwen! Toch zie ik wel op tegen de langdurige pijn, ik kan alleen maar hopen dat de weeën dit keer korter duren dan 30 uur tijdens mijn eerste bevalling. Een tweede bevalling gaat sneller.. zeggen ze..Daar hou ik me dan maar aan vast. Je mag komen lief klein ventje, papa en mama wachten op jou, je bent zo welkom, en je grote zus kan niet wachten tot je bent geboren!

Wordt vervolgd ..