And then there were four ❤️

Hoi!

Wat leuk dat je mijn blog leest! 

Ik zal mijzelf eerst even kort voorstellen, ik ben Sjarlie, 29 jaartjes jong (en wil nog heel erg niet aan de grote 30 denken), samen met mijn geweldige vriend P. en mama van Duitse herder Antar. Op het moment van schrijven ben ik 20 weken en 3 dagen in verwachting van ons eerste kindje. 

Het verhaal van P. en mijzelf is nogal, ingewikkeld en er gaat zo'n 13 jaar overheen. Maar inmiddels zijn we al bijna 1,5 jaar rete gelukkig samen. Van wekelijkse dates, tot heerlijk avondjes samen serie kijken, ik geniet er elke dag weer van en ben zo dankbaar dat ons kindje zo'n leuke en lieve vader heeft. 

Nu even terug naar 't begin van dat kleine kindje. Ongeveer een week na mijn verjaardag, halverwege juli, zal t kindje verwekt zijn. Ik heb een weekje later m'n moeder nog geappt dat ik zulke krampen had, wat echt te vroeg was voor mn menstruatie dus zouden t dan innestelingskrampen zijn? Ze zei van niet maar achteraf bleek het dus gewoon wel zo te zijn! Nog een week later verwachte ik zaterdag zo'n beetje mn menstruatie, het is nooit heel stabiel dus dat het niet komt zegt me nog niks. 

Zondag 4 augustus doe ik 's morgens een zwangerschapstest. Ik zie niet direct een lijntje en ook naar wat ik denk 2 minuten later is, nog niks. Ik duik weer snel t bed in, s avonds moet ik werken en komt P. terug van zn vakantie met zijn beste vriend. 

Als ik even later wakker wordt, check ik, zoals altijd, de test nog een keer. En zie ik een tweede lijntje. Ik denk nog, dat zal wel een indrooglijntje zijn, maar ik doe voor de zekerheid nog een 2e test. Ik laat deze even liggen terwijl ik een douche neem en toch wat zenuwachtig check ik deze half afgedroogd. 

Dat was toch wel duidelijk een positieve test! 

Met een handdoek om me heen geslagen, een ik naar mn telefoon. Nog 11u wachten tot ik P. zie voor ik het hem kan vertellen lukt niet. Gelukkig neemt hij op, en ik schreeuw door de telefoon heen dat ik een positieve test heb. 

Ik dacht dat hij zijn telefoon op luidspreker had staan, omdat zn beste vriend ons gelijk feliciteerde. Later begreep ik dat ik echt hard heb geschreeuwd. 

In overleg hebben we besloten gelijk de gelukkige aanstaande opa, oma's, oom en tante in te lichten en heb ik ze gebeld. Nog ruim 8 weken onze mond houden, ging ons niet lukken. 

Veel naaste hebben we ook vrij snel vertelt dat we een kindje mogen verwachten. Met de sociale media aankondiging heb ik dan wel kunnen wachten tot de 12 weken, en dat was de foto met Antar. 

Hoe kwam jij erachter dat je zwanger was?