Afwijkende echo bij 13 weken, wat nu?
Wat als je bij de echo te horen krijgt dat er iets niet goed is met jouw kindje?
Dolblij, enthousiast, enorm gelukkig maar ook spannend, ik was zwanger. Mijn vriend en ik waren door het dolle heen toen we erachter kwamen dat we een kindje verwachten.
Al snel bestelden we spulletjes online, de babykamer was al vroeg af en we konden maar moeilijk onze mond houden tegen familie en vrienden, ondanks dat het nog zo pril was (achteraf misschien naief)
Ik was 6 weken zwanger toen ik erachter kwam. Omdat ik onregelmatig ongesteld was had ik dus echt geen idee hoe lang ik zwanger was en de verloskundige wilde me dan ook snel zien. De eerste echo had ik met 7 weken en 3 weken later moesten we terugkomen voor de officiele termijn echo. Op dat moment had ik niks door maar de verloskundige zat al een beetje vreemd te kijken. Ze zei dat er een uitstulping bij het buikje van de baby zat maar dat we ons daar in deze fase nog geen zorgen over te maken. Ondertussen hadden we al te kennen gegeven dat we graag de combinatietest wilden laten uitvoeren. Dit kon niet bij onze praktijk maar hiervoor moesten we naar een echobureau. Ze gaf mij de fotos en zei, als jullie voor de combinatietest gaan, vraag dan even of ze nog een keertje extra goed naar het buikje willen kijken.
Zo gezegd, zo gedaan. 3,5 week later ging ik samen met mijn moeder op pad voor de echo. Ik mocht gaan liggen en vroeg of ze goed naar het buikje wilden kijken en gaf de fotos omdat de verloskundige had gezegd dat ze het dan goed konden vergelijken. De medewerkster zei letterlijk tegen me, oh maar mevrouw, die hoef ik niet te hebben. Ik zie het zo ook wel, uw kindje heeft een omphalocele. Zijn (ze dacht dat het een jongetje was maar durfde het niet met zekerheid te zeggen) buikwand is niet goed gesloten, een deel van zijn organen ligt niet in zijn buik maar daarbuiten. Later hoorden we dat het ging om een deel van zijn maag, zijn lever en zijn darmen. Op dat moment stortte mijn wereld in. Ze vertelde me dat we naar het ziekenhuis moesten omdat zij ons niet kon vertellen wat nu verder.
Bijna een week later konden we terecht in het ziekenhuis en werd ons meer verteld. Een kindje die een omphalocele heeft, heeft vaak nog meer afwijkingen en die afwijkingen zijn vaak zo erg dat de kwaliteit van leven nihil is. We kregen daarom een vruchtwaterpunctie, bloedonderzoeken, DNA onderzoeken en toen ik bijna 19 weken zwanger was, kregen we te horen dat ons kindje alleen een open buikje heeft. Later bleek dat dit niet zo was....
Hierover meer in mijn volgende blog!
Avandentop
Tjonge wat ontzettend heftig! Wat bijzonder om te lezen dat het naar omstandigheden goed gaat met jullie mannetje. En wat heerlijk dat hij thuis is en dat je zo van m kunt genieten. Iemand die ik ken heeft net een kindje gekregen met omphalocele en ik denk dat jullie ervaring haar wel wat kan bemoedigen. Dank je wel voor je reactie!
ikbeneenmeisjemeisje
Jaa dat was heel naar. En je mag je zeker vragen. Ik heb mijn verhaal nooit afgeschreven maar na zijn geboorte heeft onze zoon een half jaar in het ziekenhuis gelegen. Ze hadden bij 30 weken zwangerschap een hartafwijking geconstateerd. Deze hebben ze tien dagen na zijn geboorte verholpen. Hij bleef benauwd en had zuurstof nodig. Het bleek dat hij nog een hartafwijking had. Die hebben ze verholpen door een open hartoperatie. Dat bleek ook niet genoeg. Zijn longen zijn onderontwikkeld door het open buikje. Hij heeft sinds oktober een canule met beademing en is sinds december thuis. Ze denken dat het tijdelijk is totdat hij ongeveer vier jaar is. Het is een heel erg vrolijk mannetje die net wat meer zorg nodig heeft dan een gezond kindje en geniet elke dag van m.
ikbeneenmeisjemeisje
Avandentop
Oh wat naar als je dat te horen krijgt zeg! Mag ik vragen hoe t verder gegaan is?