#9 Toch nog een poging.

Ik stopte niet.. ik zou nog 1 poging doen en dan als het dan niet gelukt was zouden we stoppen. Diep in mij hart wist ik dat ik moest stoppen omdat ik veel te gestrest was, maar ik deed het niet.

Nog 1 poging. Dit keer moest het lukken of in ieder geval moest het tot een behandeling komen. We waren nu al een paar maanden verder en ik had nog maar 1 iui behandeling gehad dat vind ik zonde van mijn tijd. Ik wil door, ik wil zwanger raken en wel zo snel mogelijk!

Omdat ik vorige keer dus blijkbaar een voor mijn doen korte cyclus had en dat eitje zo vroeg was gesprongen werd ik nu extra in de gaten gehouden. Dat betekende dus extra echo’s. Nog vroeger dan vorige maand, meteen na mijn menstruatie zat ik alweer in het ziekenhuis en 4 dagen later weer en drie dagen daarna de derde echo. Omdat ik inderdaad weer een korte cyclus bleek te hebben en we het zekere voor het onzekere namen wekte we het eitje op met een pergnyll spuit. Joepie weer een prik . Maar goed, de zekerheid dat het eitje zal springen op de door ons geplande datum gaf rust. 48 uur voor de geplande IUI zat ik bij mijn moeder thuis. Ik had met haar afgesproken bij haar te eten, wat wel betekende de dat mijn prik bij haar in de koelkast moest liggen wachten tot het tijd was om te prikken.Ik merkte aan haar dat ze er en beetje nerveus om was, ze liep heen weer en haalde wc papiertjes voor als het misschien zal gaat bloeden. Ik verzekerde haar ervan dat het niet zal gaan bloeden en het echt niks voorstelde. Ik probeerde mezelf tot kalmte te manen en begon het ritueel van het prepareren van de spuit en zetten de naald op mijn buik. Met  een niks aan de hand grijns drukte ik de naald mijn buik in. Natuurlijk net als je het niet kan gebruiken raakte ik een adertje en druppelde er bloed uit mijn buik. Gelukkig hadden we dus de papiertjes klaar liggen zodat ik meteen kon deppen. ‘zie je nou wel’ riep mijn moeder nog uit. ‘geen paniek het is maar en drupje bloed.

Op een blauwe plek na die nog een week bleef zitten was er niks aan de hand. Over twee dagen zullen we de tweed IUI behandeling krijgen en iedereen inclusief ikzelf was positief gestemd.

De behandeling ging vlot. Weer hadden we de zaadjes gevangen dit keer iets vlotter en geretourneerder dan de vorige keer en weer hadden we ontbeten bij de MAC.

Het aantal opgewerkte zaadjes was zo hoog dat zelfs de gynaecologe moest navragen of dit wel goed was opgeschreven door het LAB. Maar het was echt een ongelooflijke hoge uitslag,  miljoenen goede snelle zwemmers zouden bij mij ingebracht worden. Dit nieuws maakte ons nog enthousiaster.

Dit keer ging het lukken dat wisten we zeker, dat voelden we!