4x is scheepsrecht.... toch?

na mijn laatste miskraam duurde het ook dit keer niet heel erg lang tot we weer zwanger waren. in de 2e week van januari 2017 kon ik het al aan mezelf voelen. na het doen van tig testen om er zeker van te zijn dat het echt zo was waren we al weer zwanger... dit was de 4e keer. ik was dit keer blij.. maar niet zo blij als de voorgaande keren. eerst maar eens afwachten of dit nu wel een keer eentje zou zijn die zou blijven plakken.

ook dit keer hadden we ons voorgenomen om het aan niemand te vertellen. alleen mijn man, ik en mijn collega wisten het. mijn collega wist het omdat ik de week daarna samen met haar naar Noorwegen zou gaan voor een korte vakantie en ik tijdens deze vakantie echt mijn mond er niet over kon houden tegen haar.

tijdens mijn vakantie in Noorwegen nog een test gedaan. hier een foto van gemaakt in de sneeuw met een hartje eromheen en samen met mijn man besloten dit naar onze ouders te sturen.
van mijn moeder kreeg ik allen maar terug "wat doe je nu" met in gedachte dat ik dan uitgerekend zou zijn eind september en zij begin oktober voor 4 weken naar Bali zouden gaan.. lekkere timing.. maarja het komt wanneer het komt en deze zat er nu eenmaal.

voor de zekerheid heb ik nog 2 weken gewacht met het maken van een afspraak bij de verloskundige. de laatste keer ging het in week 6 mis dus nu tot week 6 gewacht. voelde me super zwanger en dus een afspraak gemaakt. ik kon 2 weken later al terecht.

achteraf was die afspraak niet nodig en kon ik een week later al weer bellen om de afspraak af te zeggen. weer een miskraam... nu in week 7.. en nu was ik er echt helemaal klaar mee.
bij het afzeggen van de afspraak heb ik gelijk aangegeven dat ik nu wil dat er toch verder wordt gekeken wat er nu mis kan zijn. ik kreeg van de verloskundige dan ook gelijk een brief voor de gynaecoloog om het een en ander te gaan bespreken. en 2 weken later zaten mijn man en ik al in het ziekenhuis. mijn man met het zweet op zijn voorhoofd want die zag er erg tegenop... wat voor testen gaan ze doen wat gaan we bespreken?? maar vooral het inleveren van zijn kwakkie in een potje..

in eerste instantie kon de gynaecoloog niet veel voor ons betekenen. de bloedonderzoeken waren al gedaan en bij de vorige inwendige echo's waren er geen afwijkingen te zien aan mijn baarmoeder. om mij gerust te stellen legde hij voor het te gaan bespreken met andere collega's en het voor te leggen in een ander ziekenhuis.

na 3 weken kreeg ik een telefoontje. uit de gesprekken die hij heeft gehad met zijn collega's kwam niet veel naar voren helaas. toch wil hij het er niet bij laten zitten en wilde met mij nog een paar opties van onderzoeken bespreken. donderdag zat ik dan bij hem aan tafel om te bespreken wat we nu nog kunnen doen. ik kreeg een labformulier mee voor een bloedsuikerspiegel onderzoek. suiker kan namelijk voor miskramen zorgen. en ze gaan een hysteroscopie bij me uitvoeren. een kijkje in de baarmoeder en ze nemen er dan gelijk een stukje uit om na te kijken.. is er dan niets dan zijn de voorgaande miskramen gewoon vette pech geweest en moeten we dus gewoon weer verder met oefenen tot er wel 1 blijft plakken...

het is dus nu afwachten tot de datum van de hysteroscopie... en tot die tijd gewoon lekker verder oefenen.