40 weken zwanger, elk moment bijna weer mama

40 weken

Het voelt bijna als een feestje, voor mij toch wel een bijzondere dag. Ik had ook niet verwacht dat ik de 40 weken zou halen. De vorige zwangerschap eindigde met een hellp waarbij ik met veel medicatie en medische zorg werd ingeleid met 38+2 wk, Anne werd gezond geboren, alleen doordat ze een sloot van mijn medicatie binnen had gekregen moest ze nog ruim een week op de neonatologie liggen. Wat een hel was dat, net bevallen en je dochter ligt ergens anders. Ik was nog ziek, maar toch komt die oerdrang om 24/7 bij je kindje te willen zijn. Het was eigenlijk een grote angst tijdens deze zwangerschap, die hellp is eng en een blijvende onderliggende angst maar het feit niet direct bij je kleintje te kunnen zijn. Natuurlijk was ik bang dat ik een hellp zou krijgen, ik had extra controle`s en op het priklab van het ziekenhuis kennen ze me bijna op voornaam basis. Maar ik voel me nu goed. Mijn bloeddruk is een schoolvoorbeeld van de zwangere vrouw, vocht vasthouden is zo minimaal, af en toe heb ik zelfs energie om even de stad door te waggelen met vriendinnen, ik moet zeggen dat ik me wel goed voel. Natuurlijk ben ik het meer dan zat. Aan het einde van de dag heb ik geen lichamelijke energie meer over. Dan voelt de buik ook mega zwaar. In de ochtend kan ik nog redelijk het huishouden doen, einde van de dag echt niet meer. Maar ik heb geen mega dikke buik, en daar ben ik heel blij mee. Ik krijg mijn eigen schoenen nog aan en als iets op de grond valt kan ik het nog oppakken (meestal). Stiekem geniet ik ook nog wel van het zwanger zijn. Dan lig ik in bed of op de bank en ben ik met mijn ventje aan het kletsen, strijk ik met mijn hand over mijn buik en pest ik hem of hij mij. Maar hij mag van mij wel liever op mijn buik liggen. Dat ik hem aan kan kijken, zien, ruiken, knuffelen argh! Laat die bevalling maar beginnen, ik ben er klaar voor!

Kom maar ventje

Alles staat klaar, je wiegje staat klaar, je kleren, je badje, de armen van je papa willen gevuld worden, er zijn 2 oma`s die je willen bedolven onder kusjes, 2 opa`s die je met trots de wereld willen laten zien, 2 ooms die je flesjes willen geven en een mama die alles voor je wil doen. Gebroken nachten heeft ze toch al omdat je constant haar blaas knuffelt, zere borsten krijgt ze ook al omdat die dingen weten wat ze moeten gaan doen. Stink luiers? Ach kom maar op, die van je zus vielen ook wel mee. Het leven van een mama is prachtig, dat weet deze mama. Ik weet hoe zwaar, hoe slopend en hoe machtig mooi het leven met een kindje is. Wacht nu niet tot sinterklaas om als cadeautje te komen, ik heb nu al mijn schoen gezet, en die van papa en van jezelf. Kleine Kruimel, kom maar! 

XoXo