#4 de volgende stap; HSG onderzoek

Het volgende wat dr. O aanraadde was Een HSG onderzoek, om de toegankelijkheid van de eileiders te onderzoeken.

Ik werd gevraagd mee te doen aan een wetenschappelijk onderzoek.Dat betekende wel dat ik niet kon kiezen welk van de twee soorten behandelingen ik zal krijgen.

De ene was het inspuiten van contrast vloeistof en ander op de afdeling radiologie. Ik vond het beide niet fijn klinken dus stemde in met het onderzoek. Het werd het onderzoek met vloeistof. In februari 2016 kon ik terecht. Tegen beter weten in had ik het toch gegoogeld en het ene verhaal was nog erger dan het ander, maar dat het pijn zal gaan doen, daar was iedereen het over eens.

Ik had een vroege afspraak wat fijn was omdat je er dan niet de hele dag tegenop hoefde te hikken. Ochtends vroeg begaven we ons naar het ziekenhuis net iets buiten onze woonplaats. Omdat ons eigen ziekenhuis dit soort onderzoeken niet deed. Ik had van te voren de opdracht gekregen twee pijnstillers te slikken en verder nuchter te blijven. Wat in combinatie met zenuwen niet echt geslaagd was. Maar ik vermande mezelf en was opgelucht toen ik eindelijk naar binnen mocht. Gelukkig werd het onderzoek door de voor ons vertrouwde dr O zelf gedaan samen met twee assistentes. Hij legde kort uit wat de bedoeling was en ik mocht mij daarna ontdoen van broek en onderbroek.

Iet wat ongemakkelijk ging ik op de behandeltafel liggen, zo half naakt zijn in gezelschap van een arts twee assistentes en mijn vriend is niet iets om heel relaxt van te worden, maar oké.

Dr. O legde stap voor stap uit wat hij deed. De gevreesde eendenbek kwam tevoorschijn en deze deed vooral in het begin behoorlijk pijn. Hij bracht van alles bij me naar binnen, al was ik een auto en hij de monteur. Ik geloof dat hij het had over een cameraatje en een soort mini zaklamp voor het licht en enthousiast begon hij te vertellen wat we zagen op het beeldschermpje naast ons. De binnenkant van mijn buik dus, een eileider links en rechts. Nou leuk dacht ik zijn we klaar? Nee natuurlijk waren we niet klaar. De assistente die blijkbaar al de hele tijd aan mijn linker zijde had gezeten zei dat het haar taak was de vloeistof in de spuiten zodat we op het schermpje konden zien of de eileiders niet verstopt zaten. Ze kreeg toestemming van Dr. O om te beginnen met het inbrengen van de vloeistof. Het apparaatje waar de vloeistof uit kwam was blijkbaar in het begin al bij me naar binnen gebracht want ze bleef gewoon zitten en drukte op een pompje of knopje in haar hand.

Het voelde als en soort extreme menstruatie pijn en ik kneep mijn vriend zijn hand fijn.

Ondertussen luisterde ik half naar enthousiaste stemmen die zeiden hoe mooi alles doorliep. Nou prachtig, al hadden ze gezegd dat mij eileiders met goud en diamanten behangen, waren het interesseerde me nu even niet. 'Laat het stoppen en hou op met dat spul in mij te pompen.' Gelukkig deden ze dat vrij snel. Ik was op dit gebied gezond verklaard. En nadat de vriendelijke assistente me met een soort pamper het kleedhokje in stuurde kon ik weer naar huis. Waar ik de rest van de dag voor pampus heb gelegen.