39 weken zwanger en je test positief op corona.

Mijn zwangerschap, wat kijk ik daar met veel plezier op terug!

De dag van mijn positieve zwangerschapstest herinner ik me nog als de dag van gisteren. Ik was twee maanden daarvoor gestopt met de pil en gelijk in onze eerste echte poging zwanger, hoe dan? Wij konden ons geluk niet op.

Mijn zwangerschap verliep op rolletjes. Ik zat vol energie, had geen last van misselijkheid en was ontzettend trots op mijn groeiende buik. Ook alle bloedonderzoeken en echo’s waren zoals ze hoorden te zijn. Oké, op eentje na dan... Aangezien ik rhesus negatief ben, is er rond de 12e week van mijn zwangerschap bloed bij me afgenomen om hierbij de rhesusfactor van onze dochter vast te stellen. Zij bleek rhesus positief zijn, wat betekent dat mijn lichaam antistoffen gaat aanmaken als ons bloed met elkaar in aanraking komt. Gelukkig heb ik hiervoor twee prikken gekregen die het aanmaken van antistoffen voorkomen. Nou als dat alles is, hoor ik je denken…

Totdat we op 2 oktober te horen kregen dat zowel mijn broertje en schoonzusje positief getest waren op corona. Shit, ik heb hen afgelopen vrijdag nog gezien. Omdat mijn vriend ook ziek begon te worden, hebben wij ons laten testen. En ja hoor, op 4 oktober kregen wij een positieve testuitslag. Dit kwam best wel even rauw op mijn dak vallen. Wat betekent dit voor mijn zwangerschap? Mag ik nog wel in het ziekenhuis bevallen? Mag mijn vriend wel bij de bevalling zijn? Wat voor gevolgen gaat dit hebben op eventuele kraamzorg? En het allerbelangrijkste, wat voor invloed gaat dit hebben op de baby in mijn buik? Want qua timing kon het natuurlijk niet slechter. Mijn uitgerekende datum was namelijk 9 oktober!

Huilend belde ik mijn verloskundige op om te vertellen dat zowel mijn vriend als ik positief getest waren. Ik had zoveel vragen. Maar ook zij konden mij de antwoorden niet geven omdat ze nog niet eerder een zwangere hadden begeleid die corona kreeg, zo ver in haar zwangerschap. Toch besloten zij de reguliere controles niet voort te zetten. En juist doordat ik corona had, had ik op dat moment zo’n behoefte aan bevestiging dat het goed gaat met het kindje in mijn buik. Maar na wat telefoontjes met het Jeroen Boschziekenhuis werden we gerustgesteld. Ik mag hoe dan ook poliklinisch bevallen en mijn vriend mag daarbij zijn. Ook dachten zij dat dit voor de baby geen gevolgen zou hebben, aangezien ze al voldragen was. Dit voelde wel als een opluchting en toen had ik ook het vertrouwen dat het allemaal goed kwam.

Wel kregen wij van iedereen hetzelfde ‘advies’. En dat was dat het toch het beste is als ons meisje nog even besluit in de buik te blijven zitten. Uiteindelijk ben ik op 17 oktober 2020 bevallen van onze dochter Liv. De kleine meid luisterde toen al goed naar ons 😉