36 weken zwanger van ons sterke meisje and still going strong 🤎

Na het goede nieuws van de vorige afspraak liepen wij op 8 september met gezonde spanning het ziekenhuis binnen. Eerst een echo en daarna een gesprek met onze gynaecoloog en de kinderarts. De echo zag er wederom beter uit dan de vorige keer. Het vocht neemt langzaam af!! 🙏🏼🙏🏼 Wat een sterk meisje zit er in mijn buik! Daarna liepen we naar de verloskamers, hier hadden we een gesprek in hetzelfde kantoor, aan dezelfde ronde tafel als met het slecht nieuws gesprek. Gespannen maar met een heel ander gevoel gingen we dit gesprek aan.

De kinderarts en gynaecoloog gaven direct aan dat dit heel zeldzaam in. Hydrops wat in het laatste trimester afneemt waardoor er ineens hele andere scenario’s ter sprake komen. Maar nog steeds is het lastig om in te schatten wat haar kansen zijn en hoe dit uiteindelijk af zal lopen. We hebben beslissingen moeten nemen over ‘wat als’ ik voor 37 weken zou gaan bevallen, ‘wat als’ ik minder leven zou voelen, ‘wat al’ ons meisje het na de geboorte het moeilijk zou hebben en ‘wat als’ ons meisje niet levend ter wereld zou komen.

Dit zijn allemaal ‘wat als’ situaties en hopelijk blijft ze veilig & actief in mijn buik totdat ze wordt geboren 💕 Verder moesten we een beslissing maken over wat we willen na de geboorte op het moment dat ze niet reageert op beademing en ze een lage hartslag heeft. Verschrikkelijke keuzes om te maken, maar wel erg belangrijk omdat dan snel duidelijk zal zijn dat haar longen niet goed zijn aangelegd. Om direct weer terug naar de positieve kant te gaan, ze kan ook wél goed reageren op beademing en dan gaan ze behandelen! Er wordt dan ook zo snel mogelijk gekeken naar haar hartafwijking, want dat hebben ze op echo’s steeds net niet goed kunnen beoordelen en verder moeten we het afwachten hoe ze het zal gaan doen.

We hebben in goed overleg met

De gynaecoloog en de kinderarts afspraken gemaakt en duidelijk aangegeven wat we wel en niet willen. Verschrikkelijke keuzes, maar alle keuzes gemaakt in het belang van ons meisje. Zoals het nu lijkt heeft ons meisje nog veel vocht in het buikholte en dit zal voor, of direct na de bevalling door middel van een drain worden weggehaald. Vanaf nu hebben we elke week een echo om alles goed in de gaten te houden.

Op 15 september hadden we weer een controle en tijdens de echo was al heel snel te zien dat het vocht in de buikholte was afgenomen, wat een wonder!! Het leek erop dat ik met 37 weken zou worden ingeleid, maar als het verder zou afnemen dan zou het in verband met haar hartafwijking beter zijn of nog langer te wachten.

Op 22 september hadden we een opnieuw een echo en er zijn alleen nog sporen van vocht te zien bij ons meisje. 🙏🏼 Hoe dit mogelijk is weten we niet en de artsen staan voor een raadsel, maar wat een fantastisch nieuws.

We zijn blij en durven steeds vaker te dromen over een toekomst met ons meisje in onze armen. Nesteldrang komt ineens keihard om de hoek kijken maar na deze zwangerschap durven we de babykamer nog niet klaar te maken, maar in ons hoofd is de kamer af en mag ze thuis komen bij ons 🤎

Het was mentaal een ontzettend zware tijd, en ik zal liegen dat het nu minder zwaar is. Maar met zo’n kleine strijder in mijn buik kunnen wij niet anders dan mee strijden met haar 💪🏼 Op naar de laatste weken zwangerschap. Ik ben inmiddels 36 weken zwanger en het zal niet lang meer gaan duren. Voor nu staat er voor begin oktober een nieuwe echo gepland en daarna zullen gaan we een datum plannen voor de inleiding. De volgende blog zal gaan over de bevalling en hoe het daarna is verlopen. Voor nu wachten we vol spanning af tot de geboorte, want spannend dat is het!!