30 weken zwanger met blaasontsteking en ESBL.

Al 7 maanden misschien zelfs wel langer heb ik week in week uit blaasontsteking. Verschillende kuren geprobeerd en dan is het weer 3 dagen weg en dan kwam het weer terug.. echt om gek van te worden. Als je zwanger bent en de baby word groter dan is een blaasontsteking echt geen pretje ik denk dat de meeste vrouwen dat wel weten. Je baby drukt al continu op je blaas. Deze zwangerschap ben ik medisch dus ben ik volledig onder controle bij het ziekenhuis. Ik dacht laat ik daar eens vragen of ze mijn urine en bloed willen nakijken, ik deed mijn verhaal en dat werd meteen in gang gezet. Ik maakte me niet echt zorgen want ik loop er nu al zo lang mee dat ik het gewend ben, tot ik gister avond ineens de baby niet meer voelde. Veel minder dan normaal en toen ik nadacht schrok ik er eigenlijk van. Als je al een kleintje hebt waar je druk mee bent dan sta je er eigenlijk niet echt bij stil dus ik schoot even in paniek maar mocht meteen langskomen. Toen ik in het ziekenhuis aan kwam kreeg ik meteen even te horen dat ik een bacterie bij me draag, iets wat ik helemaal niet aan zag komen want daar kwam ik niet voor. Maar de uitslag van de kweekjes waren dus binnen gekomen. Dat was even bam in your face ze kwam meteen met de deur in huis vallen. Wat voor bacterie dan kon ze niet meteen zeggen want dat moest ze even opzoeken hoe en wat. Nou toen werd ik aan de ctg gelegd want ik kwam natuurlijk voor Mert omdat ik hem niet voelde de heledag. Een halfuur moest ik liggen en ondertussen ging de assistente weg, en ging ze een informatie folder voor me zoeken. Ik ben gaan Google en dat halfuur was het langste halfuur van m’n leven. Ik kwam zoveel bacteriën tegen en dingen dat ik mezelf helemaal gek aan maken was. Uiteindelijk kwam er een arts in opleiding mij vertellen dat met Mert gelukkig alles goed was, maar ik de ESBL bacterie bij me draag. Dit is een bacterie die blaasontsteking kan veroorzaken, maar resistent is voor bijna alle antibioticas. Niet gevaarlijk voor de baby, niet direct besmettelijk, alleen lastig of bijna niet uit je lichaam te krijgen. Dat verklaard dus de 7 maanden lang blaasontsteking.. eindelijk een antwoord maar alsnog als je hoort dat je dus een bacterie bij je draagt voel je je gewoon vies. Vies en je denkt ben ik ziek je schrikt je word bang en ik had 474739 vragen waar ik meteen antwoord op wou hebben. Nou inmiddels weet ik wel het fijne ervan want ik met me adhd heb dit natuurlijk meteen tot in de puntjes uitgezocht dat begrijp je. En nu gaan we er alles aan doen om die blaasontstekingen weg te krijgen, en als ik ga bevallen dan komen ze volledig in pakken bij mij. Net zoals met de corona.. wel even schrikken maar goed we zien wel hoe het afloopt..