20 weken echo.. we werden doorgestuurd

De 20 weken echo,

Ik kan het nog goed herinneren, de 20 weken echo kregen wij op 12 september 2018. Wat we toch wel echt spannend vonden. Gaat alles goed met de baby? Ziet alles er goed uit? Zouden ze niks ‘geks’ zien.. omdat wij de NIPT test niet gedaan hebben. 

We mochten naar binnen en de vrouw die de echo maakte legde alles goed uit. Eerst de standaard metingen van het hoofdje en buik ect. Dat was allemaal goed. Ook vroeg ze of we het geslacht al wisten, we lachte beide en zeiden ja maar zeg maar wat u ziet. En ja hoor het was nog steeds een meisje. Toen ging ze het hartje en het hoofdje beter bekijken. Even later vertelde ze ons dat de baby er niet goed voor lag, en ze het niet allemaal goed kon zien.(nu al lekker eigenwijs haha)Ze wilde een nieuwe afspraak maken. We konden 17 september 2018  terecht op een andere locatie, dat was al erg vroeg in de morgen omdat we eind van diezelfde ochtend de sleutel kregen van ons nieuwe huis. 

We waren natuurlijk al wat gespannen omdat we natuurlijk ook druk waren met alles regelen voor het nieuwe huis. De echoscopiste zei al snel bij het maken van de echo dat ze een bloedvat niet kon vinden bij het hart. Ze moest er 3 vinden,maar kon er maar 2 zien.. ze gaf aan dat ze er geen verdere uitspraak over mocht/ kon doen, ze regelde voor ons een afspraak in het Erasmus MC Rotterdam voor een extra echo om het nader te bekijken.. we konden 21 september 2018 terecht op de poli in het Erasmus MC.

Eigenlijk waren we niet zo ongerust omdat er ook nog niet veel gezegd was.. enigste wat we tegen elkaar zeiden of nouja wat ik mijzelf voorhield was als het niet goed zou zijn dan leeft het kindje nu toch ook niet in mijn buik? En dat doe het nu wel. En er is gewoon hartslag..

we kwamen aan bij het Erasmus MC,wat een ander ziekenhuis dan wat wij gewend waren.. enorm groot en zelfs winkels in het ziekenhuis, daarbij keken wij al onze ogen uit.. ik weet nog dat het een hele wandeling was naar de poli waar we moesten zijn. We hadden ons aangemeld en moesten wachten..

We werden naar binnen geroepen door de gynaecoloog , zij vertelde ons dat ze de echo ging maken en dat ze eerst alles ging vast leggen maar nog niks ging uitleggen totdat ze alles had gezien, waardoor ze stil en geconcentreerd de echo ging maken. Ook zij vroeg ons naar het geslacht, een meisje zeiden we, en dat kon ze gelukkig bevestigen.

Ik weet niet meer hoe lang het allemaal duurde, maar iets in me zei dat het goed zou komen.. of nouja dat hoopte ik gewoon stiekem. Toen ze klaar was met de echo maken, tekende ze op een papiertje hoe het hart is opgebouwd, ze begon met vertellen dat tijdens het opbouwen van het hart, alles gespiegeld aangelegd wordt, en dan links weggaat. Alleen bij ons kindje is de bovenste holle ader links blijven zitten, en zit dus niet rechts. wel heeft de ader dezelfde functie alleen vanaf een andere kant. Maar wat betekent dit nu voor ons kindje? Daar gaf zie niet echt een uitspraak over, voor nu zag het er positief uit. Ze wilde ons rond de 30 weken terug zien om te kijken hoe het er dan uit zou zien. En ook werden we ‘deels medisch’  wat inhield dat we wel in het ziekenhuis moesten bevallen maar onze eigen verloskundige erbij mocht zijn. Zodat de baby na de geboorte gelijk gecontroleerd kon worden door de kinderarts en een echo kon krijgen van haar hart. 

Een week na de echo in het Erasmus MC Rotterdam, werden wij nog opgeroepen voor een extra controle bij de gynaecoloog bij ons eigen ziekenhuis. Weer kregen we een totale echo waar bekeken werd hoe het hart werkte en hoe de bloedsomloop was. Deze echo duurde in totaal 1,5 uur! En er werd nog een collega gynaecoloog bijgehaald die het ook allemaal nog eens bekeek. Gelukkig was alles goed en mochten wij weer naar huis. Wel kregen we ook in ons eigen ziekenhuis extra controles. Alle controle echo’s in ons eigen ziekenhuis en in het Erasmus MC waren verder goed.

Met 40.6 weken kreeg ik spontaan weeën en ben ik bevallen van mijn dochter Nina.(04-02-2019)in het ziekenhuis met mijn eigen verloskundige, wat erg prettig was. Nina werd direct na de geboorte nagekeken door de kinderarts en de testen waren goed. Wel kregen we een afspraak voor de volgende ochtend bij de kindcardioloog die nog een echo had gemaakt, en geluisterd heeft naar haar hartje. Dit zag er voor een baby van 1 dag oud goed uit. Hij gaf ook aan dat het iets onschuldigs is, maar doordat ze het zien op de echo’s dit wel moeten opvolgen tijdens de zwangerschap. Hij stelde voor om Nina als ze 3 maanden is nog een keertje terug te zien om te kijken hoe het ging. Ook bij die controle heeft de kindercardioloog weer geluisterd naar haar hartje en een echo gemaakt. Ook nu zag het er goed uit. We kunnen het beschouwen als iets onschuldigs en ze heeft geen verdere controles ect meer nodig in het ziekenhuis. Haar hart werkt gewoon goed en er zijn geen beperkingen ect.

Dit was natuurlijk een opluchting voor ons! En we zijn dan ook erg dankbaar dat het uiteindelijk bleek dat het iets ‘onschuldigs’ is.. want er zijn ook ouders met een kindje waarbij dit niet het geval is..

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.

Benieuwd of er meerdere ouders zijn met een vergelijkbare ‘afwijking’?

Liefs Franchis