2 jaar geleden
Spijt van het niet doorzetten borstvoeding
"Ik wil het liefst borstvoeding geven, maar als het teveel moeite word dan stop ik ermee. Het moet geen sleur worden."
Vorige week was het week van de borstvoeding en daar had ik het stiekem toch wel moeilijk mee. Jaloers op de foto's van alle borstvoedinggevende mama's. Het kwam wel weer even binnen bij mij, de keuze die ik maakte om niet voor borstvoeding te gaan. Een keuze waar ik achteraf misschien wel wat spijt van heb. Waarom? Voor mijn gevoel heb ik niet mijn best gedaan, te snel opgegeven.
Tijdens de zwangerschap heb ik de hele tijd gezegd, ik wil borstvoeding geven. Het leek me zo mooi, zo iets magisch om dat te mogen ervaren. Een moment samen met je eigen kind, een op een. Maar als het niet lukt, dan ga ik over op kunstvoeding. Eigenlijk had ik er niet over nagedacht van, wat als het niet gelijk lukt welke opties heb ik dan nog. Dit had ik achteraf gezien wel moeten doen, dan had ik waarschijnlijk nu niet zo erover gedacht.
Noëlle had na de geboorte moeite om aan te happen, maar op dat moment was ik daar niet helemaal 100% mee bezig. Mijn productie was goed op gang gekomen en ze kreeg de 1e dag alleen via finger feeding wat borstvoeding binnen. De dag erna moest ze beter drinken aangezien haar reserves nu ook op waren. In de ochtend belde de verloskundige hoe het ging en die adviseerde me om toch wat kunstvoeding te geven, ook zodat ze niet geel zou worden.
Die dag heb ik elke keer geprobeerd aan te leggen, maar het kostte haar ook veel moeite. Het is uiteindelijk 1x gelukt en dit deed mij zoveel zeer en de pijn stopte niet. De kraamzorg gaf aan dat het ook niet zolang pijn moet doen, dus aan de andere borst geprobeerd en hier hapte ze ook met moeite maar weer zoveel pijn. Ze had dus wat binnengekregen dus daar was ik heel blij om alleen de pijn was niet te doen, bij m'n tepel zaten er al direct blaren op. Op dat moment kwam de twijfel of ik het wel zou willen, op deze manier..
Diezelfde avond besloot ik om volledig over te gaan op kunstvoeding. Op dat moment vond ik dat de juiste beslissing, want ik wist dat ze daardoor goed zou drinken. Achteraf gezien had ik naar andere opties moeten kijken, zoals een tepelhoedje of kolven.. Ik heb daar echt spijt van dat ik daar niet verder naar gekeken heb.
Maar goed, mijn meisje krijgt nu al 14 maanden kunstvoeding en daar is ze ook 'groot' van geworden. En ook geniet ik nog steeds van die momenten samen. ♡