Momshaming NOT oké!

Oké, ik twijfelde heel lang of ik deze moest schrijven. Het is al even geleden dat ik nog een blog schreef en ik wou mijn hart hierover luchten, maar wist niet op welke manier. 

Hier gaat hij. 

Vorige week vrijdag heb ik op het werk mijn middagpauze. Het is de laatste weken erg druk (personeelstekort enz..) dus er is geen tijd om mijn kolfpauze in voor- en namiddag te nemen. Ik ben genoodzaakt om te kolven onder de middag. Ik zet me apart van de collega’s omdat ik eerder al enkele opmerkingen kreeg en ik weet dat enkele collega’s tegen borstvoeding zijn (wat ik al niet oké vind, want als kinderverzorgster zijnde ben je er om de ouders te helpen en samen te werken om het kind op te voeden, dus moet je de keuze van andere respecteren). Ik kan echter wel begrijpen dat je daar niet wil bij zitten als iemand kolft, dus ik ben beleefd en zoek een rustig plekje voor mezelf op. 

Mijn kolfbeurt is gedaan en ik loop terug richting het lokaal waar ik die dag sta, daarbij loop ik langs het personeelslokaal waarvan de deur openstaat en toevallig hoor ik mijn naam vallen. Ik kan het niet laten en blijf even staan, “Die Kaylee en haar borstvoeding…”. Ik slik en ben niet zeker of ik het wel goed gehoord heb, maar ze gaan verder. Ik hoor ze praten over mijn kolfpauzes en hoe lang ik al borstvoeding geef. Een collega vertelde hoe ik haar “in de steek liet” om mijn kolfpauze te nemen terwijl ik me nog goed herinner dat ik haar die dag uitdrukkelijk heb gevraagd of het ok was dat ik mijn kolfpauze nam. Zo niet, dan had ik uiteraard wel even onder de middag gekolfd. Toch stond ze er op, want ze kon het wel even alleen en dus mocht ik gaan. Ik heb het er best moeilijk mee dat ze dan nu tegen de collega’s totaal iets anders zit te vertellen. 

Heel even stond ik op het punt het lokaal binnen te wandelen en iets te zeggen, maar ik besloot het niet te doen. Ik verander binnenkort van job en ik dacht “fuck it, ik laat het zo, volgende week ben ik hier weg.”

Maar om heel eerlijk te zijn, zat ik er toch een heel weekend mee in mijn hoofd, want waarom? Waarom is het oké om zulke dingen te zeggen achter iemand z’n rug? Waarom respecteer je een ander zijn keuze niet? Voor mij is het oké dat mensen een verschillend standpunt hebben dan ik omtrent borstvoeding of eender welk onderwerp, maar waarom hier zo gemeen over doen? 

We leren onze kinderen dat pesten NIET oké is en dat je lief hoort te zijn naar anderen toe. Je kan uiteraard niet met iedereen overeen komen, want we hebben allemaal een ander karakter, maar hoe kunnen we onze kinderen dit correct aanleren als we zelf niet het goede voorbeeld geven? Ik had het er al eens eerder over met een collega die me haar borstvoedingsverhaal vertelde. Ze was expres/bewust gestopt met de borstvoeding van haar dochtertje omdat ze wist dat haar collega’s commentaar zouden hebben op het feit dat ze zou kolven op het werk. 

Dit is exact de reden waarom ik me zo inzet om het taboe rond borstvoeding te doorbreken. Want of je het nu wil of niet wil geven, kan of niet kan geven dit is alles behalve oké! Eender wat je je kind geeft van voeding, of eender welke kledij je je kind aandoet en of je al dan niet je kind een schermpje geeft zodat jij even rustig kan koken. 

Momshaming moet ophouden!

En ik deel dit nu niet om ruzie te zoeken. Maar omdat ik helaas weet dat ik niet de enige ben die er al mee te maken kreeg. 

Kreeg jij er al mee te maken? En wat heb je toen gedaan?