Mijn borstvoedingsreis

Op de foto is mijn dochter 4 maanden oud. 💚 Inmiddels voed ik haar bijna 15 maanden, en ben ik voorlopig niet van plan om te stoppen. 🤱🏻 

Toen ik zwanger was, wist ik meteen zeker dat ik borstvoeding wilde geven. Ik stelde mijzelf het doel om in eerste instantie een jaar te voeden, als het goed zou lukken, en daarna verder te kijken. We zijn er nu beide nog niet klaar mee, dus het volgende doel is twee jaar. 

Borstvoeding geven blijft zoiets moois en bijzonders. Mijn borstvoedingsreis verloopt nog steeds erg goed, en ik heb eigenlijk geen problemen gehad. Gelukkig! In de kraamweek werd ik goed begeleid door onze fantastische kraamverzorgster, en bleken mijn dochter en ik al snel natuurtalenten te zijn. 🍀 

Wel hadden we wat hobbels de eerste dagen na de geboorte, toen Feline opgenomen moest worden op de kinderafdeling door opstartproblemen. Hoe dat kwam kun je lezen in deze blog. 

Daardoor moest ik de eerste dagen steeds op en neer vanaf de kraamafdeling om te voeden. Ik mocht niet bij haar blijven, achteraf heb ik het daar wel moeilijk mee gehad. Op dat moment was het vooral zwaar omdat ik doodmoe was na een paar nachten niet slapen. Maarja, gelukkig kwam de borstvoeding goed op gang, ook al vonden de verpleegkundigen op neonatologie dat ze niet genoeg groeide. Ik heb die tijd als erg vermoeiend ervaren. Alles is nieuw en je bent vooral heel moe. De rest van de kraamweek thuis was gelukkig een stuk fijner. 

Borstvoeding geven voelde voor mij meteen heel natuurlijk, mooi hoe zoiets gaat. In je zwangerschap kun je het niet voorstellen hoe het gaat zijn, en daarna gaat het bíjna vanzelf als het goed is. Stuwing, overproductie, clusteren, spugen, heel veel spugen, kloofjes. Dat laatste heb ik alleen in de kraamweek gehad, doordat Feline een keer verkeerd had aangehapt toen we nog in het ziekenhuis waren. Mijn kraamhulp kwam met super fijne gelpads aan, die verkoelend werken. De pijn was vrijwel meteen over, en ik heb er nooit meer last van gehad. Dikke tip dus, ik heb ze doorgegeven aan een vriendin toen zij net bevallen was. Want dat is wel belangrijk om te weten ook, dat borstvoeding geven geen pijn hoort te doen. In die eerste week is het een leerproces, het aanhappen, voedingshoudingen, er komt veel bij kijken. 

En dan heb je ineens voedingsschema’s, voeden op verzoek, hoeveel tijd er tussen zit, is links of rechts aan de beurt (heb ik het haarelastiekje om mijn pols wel verwisseld hij de laatste voeding). Veel administratie haha, ik vond het leuk om het bij te houden in een boekje. Dat heb ik nog bijna zes maanden volgehouden ook. 🤭 

Toen zaten we in een periode waar het slapen niet zo goed ging. Lees daarvoor mijn vorige drie blogs maar hihi. 🙈 Het was iedere keer zo’n strijd om haar na de voeding slapend in haar eigen bedje te krijgen. Na een maand of vijf zijn we daarmee opgehouden en kozen we voor samen slapen. Ik voedde haar in slaap, dat was voor ons de beste manier. Borstvoeding blijft ook een ideaal slaapmiddel voor zowel moeder en kind door de stofjes die vrijkomen. 

Kolven was niet zo mijn ding. Ik had een handkolf, en kreeg al een lamme hand voordat de toeschietreflex z’n werk goed deed. Ik hoefde ook niet per se te kolven, omdat ik fulltime thuis was (en ben). Maar ik vond het wel belangrijk dat ze ook uit een flesje kon drinken als het zo uit kwam. Dat ging ook een tijdje goed, totdat ze vanaf 12 weken de fles weigerde. Sowieso wilde ze ook nooit een speentje (en dat wilde ik ook niet), dus ik denk dat ze het niet fijn vond drinken  🙈 We hebben veel verschillende flessen geprobeerd, maar ze had er geen zin meer in. Ik kolfde sowieso alleen als ik erg stuwing had voor een voeding. Ze heeft vanaf het begin veel gespuugd en kon die melktoestroom soms niet verwerken. Dus ik kolfde dan om die eerste druk er af te halen. Maar op een gegeven moment zat de vriezer vol met afgekolfde melk, die ze niet meer op ging drinken. Vind het nog steeds zo zonde, maar we hebben het uiteindelijk weg moeten gooien toen het niet goed meer was. Ik heb het mijn man laten doen overigens, want ik kon het niet aan na al die moeite haha. 🤣 Dus tot zo ver het kolven.

Op dit moment zit ik nog op twee voedingen per dag. Soms overdag nog een keertje als ze daar behoefte aan heeft. Ik voed haar ‘s middags niet meer in slaap voor haar middagslaapje. Sinds een kleine maand valt ze zelfstandig (meestal zelfs zonder huilen!) in slaap. 🍀🍀🍀 ‘s Avonds lukt dit nog niet altijd, dan voed ik haar meestal nog in slaap. Dat vind ik ook niet erg, wel ben ik sinds een paar weken gestopt met nachtvoedingen als ze wakker wordt. Doordat we samen slapen is haar troost altijd dichtbij, en lukt het nu om haar zonder voeden weer in slaap te krijgen. Ze weet dat ze ‘s ochtends weer mag drinken. De afgelopen week heeft ze een paar keer doorgeslapen, en dat was echt  al maanden niet meer gebeurd. 🙈 We zullen zien hoe het verder gaat. Van mij hoeft ze in ieder geval nog láng niet naar haar eigen kamer. 🤭

Terwijl ik dit typ, ligt ze ook heerlijk te drinken. Het blijven fijne ontspanningsmomentjes samen  💚

Mijn borstvoedingsreis is nog lang niet afgelopen, en bij een tweede kindje hoop ik het allemaal weer net zo te mogen meemaken  🍀