Ik wil niet falen

Borstvoeding, het blijft een gevoelig onderwerp voor velen. Iedereen heeft een andere ervaring. Ik deelde via instagram mijn zorgen al en ik kreeg zoveel lieve reacties. Lyo zat na 3 weken nog niet boven zijn geboortegewicht en was zelfs afgevallen. Het consultatiebureau maakte zich veel zorgen. Je hoort verhalen dat niet iedereen een fijne band heeft met het consultatiebureau. Dit had ik dus nooit zo ervaren met onze oudste zoon. Uiteindelijk had ik contact met veel mama’s waarbij het ook niet vlekkeloos ging (leuke woordspeling wel) en van allemaal kreeg ik een fijn gevoel dat ik niet de enige ben. Natuurlijk weet je dat, maar om het bevestigd te krijgen voelt veel beter. Ik had besloten om mijn gevoel niet te laten beinvloeden door de grote bezorgdheid van het consultatiebureau en “luisteren naar je moedergevoel” is het beste advies wat ik kreeg van iemand. Mijn angst is om te falen, maar het is geen falen als je er alles aan doet wat voor jou goed voelt. Ik ben blij dat ik dit gedeeld heb, want door alle lieve berichtjes van vele mama’s heb ik besloten om te gaan combineren met kunstvoeding. Iets wat ik helemaal niet wil, maar wat wel het beste is voor Lyo zodat hij wat sneller aankomt. Ik blijf borstvoeding geven en tussendoor kolven. Alleen moet dit wel leuk blijven, maar ik geef niet op! Het nadeel van kunstvoeding vind ik de buikkrampjes. M’n hart breekt als hij brult van de pijn. Enige wat helpt is in de draagzak, rondjes lopen (ik loop alleen maar rondjes) en heen en weer wiebelen.