Hoe wij het gezellig aan tafel hebben met 3 kleine kinderen

Waar te beginnen? Bij het begin dan maar!

Vanaf kleins af aan zaten de kids al bij ons aan tafel met het newborn zitje, o zo gezellig! Vanaf dat ze een half jaar waren, of ietsje ouder denk ik, introduceerden wij naast de babyhapjes ook de “rapley methode”. Ken je dat? We deden het niet zo streng volgens schema, maar deden dit op een manier wat bij ons paste. Voorbeeld: aten wij als groenten broccoli? Dan krijgen zij (zoutloos) een broccoli in de hand. Of te wel: ontdekken. Het wordt dus een hoop smeren want ze zijn vooral mee aan het spelen, maar zo betrek je ze er wel al bij het begin erbij en voordeel; zelf kan je ook “door eten”.

Dat er verschil zit in kinderen hebben wij ook 3 x meegemaakt. Senn at alles, tot hij 2 werd. Nu hij bijna 6 jaar is eet hij al weer een stuk beter, maar nog steeds het meest kieskeurig, hij is een echte broodeter! Onze Noah at van kleins af aan al als een grote en dat is hij altijd blijven doen. Typisch Noah: als we klaar zijn met toetje, pakt hij Senn zijn bord er nog even bij en eet zijn restjes op... bah, haha! En Mikk? Daar kan ik wel een boek over schrijven, vanaf kleins af aan al voorkeur wat hij wel en niet wil eten. Hij liet zich dan ook graag bedienen, vanaf dat hij ongeveer 14 maanden was ging hij dan zelf eten (met zijn handjes). Fruit? Moet hij niet hebben. Ik druk het nog geregeld in zijn mond maar hij kokhalst er van. Nu met een 3e denken we; komt wel. Pushen werkt niet. Avondeten gaat er gelukkig wel in! Grote eter is het dan, heerlijk!!

Nu zijn de jongens 5, 4 en 1 jaar en hebben we zo onze “regels”, komen ze!

Aan tafel

We zitten met z’n allen aan tafel. Je hoeft niet te eten, maar je zit aan tafel. Ze roepen hier echt vaak “dit wil ik niet eten” maar vervolgens happen ze toch wat mee, want zien eten doet eten toch?

* Oké biecht: 2 uitzonderingen: als we patat of pizza eten zitten we met z’n allen op de bank voor de tv; ook een gezellige traditie vinden wij dit. Het valt ons wel op dat ze dan een stuk minder snel eten, want ze zijn gehypnotiseerd door het beeld. Wij hebben ze ook eigenlijk nooit voor een schermpje om te eten, zelfs niet als we uit eten gaan. Maar uiteraard PRIMA voor degenen waarvoor dit wel goed werkt (en dat je zelf in rust kan eten). 

Zelf doen

Vanaf kleins af aan eten ze zelf. Nu de oudste 2 ouder worden stimuleren we ze wel meer om met bestek te eten, maar als ze met de handen eten: prima. 

Hapjes eten naar leeftijd

Ze hoeven dus niet te eten van ons. We hebben ook nooit “gestraft” met dat ze geen toetje (vla) mochten als ze niks hadden gegeten. Maar; ze zijn wel dol op vlees! En hierbij hebben we wel de regel dat ze dan het aantal hapjes nemen naar leeftijd, dan krijgen ze het vlees. Al gebeurd dit soms kokhalzend, ze doen het wel (!) want dat vlees is heilig. 

Niks gegeten?

Het gebeurd dus dat ze niks eten, of alleen het toetje. Wat wij nooit gedaan hebben is dat ze dan later nog iets mochten eten. Geen broodje, fruit o.i.d. na. Met ja, ’s morgens een chagrijnig hongerig kind maar ze weten dit. Anders krijg je sowieso dat ze weten; ik eet dit niet, want ik krijg straks toch wel …

Christelijk

Wij beginnen onze maaltijden met gebed, hierna beginnen we dus met z’n allen “tegelijk” met eten. Na het eten lezen we uit de (kinder)bijbel en gaan we danken. We vragen ze vaak “waar wil je vandaag voor danken” en dan komen de leukste antwoorden. Genieten vind ik dat.

Wij eten vaak rond 18.00 uur, dat is best laat. Na het afruimen gaan we dan ook bijna direct naar boven met de kids. Die liggen er vaak tussen 18.45 en 19.30 uur in. Zij weten dit en deze structuur is fijn voor ons!

_____________________________________________________________________________________________

Hoe gaat het bij jullie aan tafel ’s avonds? Hebben jullie ook bepaalde (ongeschreven) regels?PS: vind je het leuk om mij te volgen? Dat kan je doen op mijn insta account @kijkjebijliset , LEUK!