Van borstvoeding naar kunstvoeding en een allergie

Toen wij er achter waren gekomen (dankzij de lactatiekundige) dat Jip een stille ondervoeder is en de kracht niet had om goed uit mijn borsten te drinken, heb ik besloten om alle voedingen af te kolven en deze per fles aan hem te geven. 

Ik had nog geen enkele voorraad dus moest van scratch beginnen. Daarnaast had ik ook nog een dreumes van 1,5 rond lopen die ook graag aandacht wilde. Toch wilde ik graag kolven, ik had nog geen idee hoe zwaar dit daadwerkelijk zou zijn. In mijn hoofd was dit het beste voor mijn kind, dus ging ik er voor de volle 100 procent voor. 

Het zwaarste van alle voedingen kolven vond ik de nachten. Voordat Jip wakker werd, ging mijn wekker af en kolfde ik de voeding af. Kort daarna werd Jip wakker en kreeg hij zijn fles. Dit ging om de drie uur in het begin. Mijn kleine dreumes sliep niet altijd door waardoor slaap een luxe dingetje werd. 

Gelukkig had ik overdag vrij weinig te doen en kon ik slapen als Jip ook sliep. Nila ging 2 dagen naar de opvang waardoor ik 2 dagen met Jip alleen was. 

Mijn prioriteit was dat Jip zou aankomen en dat hij weer op zijn geboorte gewicht zat. Dan konden we eindelijk naar buiten en zaten we niet meer aan huis gekluisterd. 

Gelukkig moesten we al vrij snel voor controle weer naar de kinderkliniek. Daar werd Jip wederom gewogen en woog hij eindelijk 3910 gram, inmiddels vier weken na zijn geboorte. Dit betekende dat wij eindelijk naar buiten mochten. De flesjes deden het goed, dus voor nu was ik content met mijn keus. 

Ik merkte echter na een maand, dat het kolven toch zijn tol begon te eisen. Ik vond het lastig om toe te geven, want ik wilde echt heel graag borstvoeding geven. In mijn hoofd was dit nog steeds het beste voor mijn kind. Daarnaast heb ik Nila 9 maanden lang borstvoeding gegeven en voelde opgeven als falen, maar 9 maanden lang alles kolven? 

Het lukte me ook niet om een voorraad op te bouwen, wat ik wel heel graag wilde. Maar alles wat ik kolfde dronk Jip net zo hard weer op. Daarnaast had ik niet de tijd en ruimte om non-stop aan het kolfapparaat te hangen. Ik had immers ook nog een dreumes van 1,5 rondlopen. 

Daar zat ik dan met mijn handen in het haar. Ik heb al huilend mijn moeder gebeld, wat moest ik nu doen? Mijn moeder zei:" Waarom doe je zo moeilijk, je kan Jip ook prima kunstvoeding geven! Ik ben er ook groot mee geworden." 

Ik heb ook uitgebreid met hubby over het kolven gesproken. Hij gaf aan dat ik moest doen waar ik gelukkig van werd, dus we kochten een pot kunstvoeding en de eerste fles met kunstvoeding was een feit. Ik kon deze fles afkolven en in de vriezer gooien, eindelijk voorraad opbouwen, yes! 

Helaas zat Jip 10 Minuten later onder de uitslag. In zijn gezicht en over zijn gehele lichaam zaten rode vlekken/bulten. Aangezien het na 6'en was kon ik de dokter niet meer bellen, alleen de HAP. Jip was verder niet benauwd en toonde geen ernstige symptomen waardoor ik de nacht wel in durfde. Het enige wat hij wel had was krampen van de voeding. Na een aantal flessen borstvoedingsmelk ging het gelukkig al een stuk beter. 

De volgende ochtend heb ik gelijk de huisarts gebeld en de foto's gestuurd. Zij gaven aan dat het wellicht een melkallergie is. Ik moest eerst een pot Pepti kopen om te kijken hoe hij daarop reageerde. Als hij goed op de Pepti reageerde werd ik doorverwezen naar de kinderkliniek voor verder onderzoek. Nooit geweten dat kunstvoeding zo duur kon zijn. We moesten de Pepti eerst zelf betalen, je krijgt het pas vergoed wanneer je een diagnose hebt vanuit het ziekenhuis.

Ik heb het kolven en de fles gecombineerd tot ik weer aan het werk moest, dus in the end heb ik 3 maanden gekolfd. Ik wilde niet meer, ik werd er heel chagrijnig van en hierdoor liep de borstvoeding snel terug. Daarnaast wilde ik een blije moeder zijn voor mijn kinderen, dat is namelijk veel meer waard dan borstvoeding! 

De eerste pot Pepti was in huis. Jip had geen kramp meer en geen uitslag, dus in mijn optiek een goed teken. Na twee weken de voeding te hebben gebruikt belde ik de huisarts en liet ik mijn bevindingen weten. Ik werd doorverwezen naar de kinderkliniek. 

Daar gaan we weer! Voor mij was het nog geen maand geleden dat ik daar over de vloer was geweest, dus een abonnementje kinderkliniek kon er wel bij.  

Halverwege december hadden we de afspraak bij de kinderkliniek. Ik heb de foto's van Jip laten zien en de uitslag die hij kreeg kort nadat hij de voeding had gedronken. De arts vertelde mij dat het leek op een allergie, maar met volle zekerheid kon hij dat niet zeggen. Hiervoor moesten we een provocatietest gaan inplannen en dit kon pas als Jip 3 maanden oud zou zijn. Tot die tijd zouden we de Pepti in elk geval vergoed krijgen, de arts schreef een recept uit en stuurde dit naar Sorgente. Daarnaast gaf de arts aan dat ik gebeld zou worden over een verdere toelichting over de provocatietest en het inplannen van een afspraak. Tot die tijd hoefde ik niet terug te komen voor controle. Ze hebben Jip wel weer gewogen en hij was enorm gegroeid, dus de fles was nog steeds een succes!  

Ik heb het kolven en de fles gecombineerd tot ik weer aan het werk moest, dus in the end heb ik 3 maanden gekolfd. Ik wilde niet meer, ik werd er heel chagrijnig van en hierdoor liep de borstvoeding snel terug. Daarnaast wilde ik een blije moeder zijn voor mijn kinderen, dat is namelijk veel meer waard dan borstvoeding! Ik heb uiteindelijk kunstvoeding gegeven en met Jip hebben we een provocatietest gedaan toen hij drie maanden oud was, wil je weten hoe dat is afgelopen en of hij echt een melkallergie heeft?