Eten met jonge kinderen

Eten met jonge kinderen. Echt. Ik vind het op het moment zó niet gezellig. 😒

Moord en brand schreeuwde Ollie bij de aanblik van rode kool met aardappelen. Smaken verschillen, maar dit was niet zijn eerste rode kool rodeo. Niks wilde hij ervan weten. En als hij in zo'n bui is, wil hij ook meteen van tafel.

Wij vinden dat hij in ieder geval aan tafel moet blijven, tot zijn broers klaar zijn, maar daar is de babe op pootjes het nooit mee eens. En dat laat hij weten door de allerbeste versie van zijn driftbuien-repertoire tevoorschijn te toveren.🤬

Minuten later gaat er ergens een knopje om en dan heeft hij dus besloten dat hij bij Vic op de stoel wil. En dat hij rode kool van zijn broer een stuk aantrekkelijker vindt, dan wat er op zijn eigen bord ligt (exact hetzelfde). En dat hij dan óók nog -komt 'ie- 'mmm!' gaat zitten roepen! Met van die handgebaartjes naast zijn oor. 🤯

Echt, ik weet dat het een fase is en dat het voor Ootje minstens zo ingewikkeld is, maar ik ben het soms zo zat om op handen en knieën voedsel van de vloer te rapen.😂

Nu ben ik even een rondje lopen om de rode kool affaire van me af te schudden.🤪 PS: morgen eten we pas, als de kinderen in bed liggen!

Zeg het me: wie herkent dit?💬