Dit had zo erg kunnen aflopen.

Het begon op zijn einde te lopen, 8 maand zwanger, we krijgen heel veel last van vocht en hoge bloeddrukken. Hadden we maar vroeger geweten dat een hoge bloeddruk gevaarlijk kon zijn. Ons baby'tje had een groeistop. Dan maar medicatie opstarten, en meerdere controles per week, slopend.

Het was eindelijk zover, na een goede maand op de rand te leven tussen wel of geen zwangerschapsvergiftiging te hebben kregen we het verdikt. Eiwitten in de urine, dus een inleiding.

Alles verliep zoals een inleiding moet verlopen. In de avond binnen gaan in het ziekenhuis, later in de nacht een epidurale. Ontsluiting ging maar traag vooruit. De volgende ochtend, nog maar 5cm ontsluiting, maar onze baby had weeën stress. Bij elke wee, ging de hartslag naar beneden. Dus na enkele dingen nog te proberen gingen we over in een spoedkeizersnede. En dan was het zover, onze baby.

Onze baby was er eindelijk, geboren met 2.570 kg, onze gynaecoloog had het gewicht hoger geschat. Maar de baby was gezond, deed het goed. We konden aan ons avontuur beginnen.

Het eerste probleem dat zich voordeed was, de baby kon zijn lichaamstemperatuur niet behouden. Was steeds 35 graden, dit was veel te weinig. Skin to skin dan maar, die bleek te helpen.

We kregen begeleiding voor de borstvoeding, tips hoe ik ons kindje het best kon aanleggen. het aanhappen lukte, na enkele minuutjes gaf de baby dit op, dit bleek normaal.

Droom van een baby, zo een stil kindje. Ligt de hele tijd naar jou te staren, huilt niet. Enkel als je een andere luier moet aandoen, dan krijste ie even. Maar dan terug stil, wat hadden we geluk. De voedingen gingen verder, enkele minuutjes en de baby sliep terug. Vroedvrouwen keken erop en zagen dat het goed was.

Wat raar, mijn baby wordt 's nachts niet wakker voor een voeding. Baby wakker maken dan maar, het is zeer moeilijk om de baby wakker te krijgen.

Verpleging geeft als tip om de kledij uit te doen, en de baby in de body te laten, dan wordt ie wel wakker. Zo gezegd, zo gedaan. Vroedvrouwen komen 's nachts kijken, baby drinkt enkele minuutjes en valt terug in slaap. Er wordt snel eens vernoemd dat onze baby kristallen in zijn urine had. Op dit moment mocht in mijn bed nog niet uit, dus had ik dit zelf ook niet gezien.

Hmm de baby verliest best wel veel gewicht, het gaat wel snel de lage kant op. Nu hebben we elke 2uur controle voor wanneer de baby moet eten. Kledij uit, baby aan de borst, enkele minuutjes, terug in slaap. 

Maar de baby begint ook wel wat geel te zien, laten we dit eens extra controleren, wordt gemeten met zo een speciaal machientje, ook dit viel wel mee, geen last van de lever. Alles is in orde. Ik had wel de indruk dat onze baby iets apathischer was. En meer sliep, maar dat zou natuurlijk aan mij kunnen liggen. Ik was op de beste plaatst mocht er iets mis zijn.

Op dit moment was onze baby 3dagen oud, ik begin het ziekenhuis wel wat beu te worden, en mijn wonde is oke. Dus ik begin door te vragen wanneer ik naar huis zou kunnen gaan.

We krijgen geen groen licht. De baby had meer als 10% lichaamsgewicht verloren. Toen zo een 2.300kg dus naar huis konden we niet direct gaan, dit moest verder opgevolgd worden. Ik had toen elke voeding, een verpleegster bij mij om te zien of ik alles wel goed deed.

Een nieuwe vroedvrouw raast ons kamer binnen. Vriendelijk en kordaat.  Kwam al even vernoemen dat ik met de volgende voeding moest bellen.

De volgende voeding kwam eraan. En toen kwamen de magisch woorden. Het is toch duidelijk dat jullie baby de kracht niet heeft om aan de borst te drinken. De baby zuigt enkele minuutjes en dan is ie moe en valt ie in slaap. 

Het werd me ineens duidelijk. Wij hebben onze baby meerdere dagen onwetend ondervoed.

Het niet kunnen houden van lichaamstemperatuur, geel zien, kristallen in de urine, apathisch zijn.

De baby had ook scheurtjes in huidplooien van de polsjes. Alles bij elkaar gezet, hoe kon niemand dit opgemerkt hebben. En onze baby had al zo een lastige start.

Na het nieuws van deze vroedvrouw zijn we om de 2uur beginnen afkloven. En dit in flesjes beginnen geven. Onze baby was de ochtend erna al een stuk energieker.

En zo was ons baby'tje de dag erna al bijna 100gr bijgekomen en mochten we toch huiswaarts gaan.

Onwetend, een nieuw avontuur. Dit had veel erger kunnen aflopen..

Leestip: Deel 1: "hierdoor kwam ik niet in een bubbel"