Blinde blikken test

Niet lang na de geboorte van Mini wordt in het ziekenhuis geconcludeerd dat ze waarschijnlijk koemelkallergie heeft. Een deel van de melk die ze via haar sonde binnen krijgt spuugt ze namelijk meteen weer uit, en ze is erg onrustig tijdens en na de voeding. Wanneer ze ongeveer een week oud is stappen we daarom over naar anti koemelkallergie melk: Nutramigen. 

Na twee dagen Nutramigen merken we duidelijk verschil. Mini spuugt niet meer. Ja, ze geeft nog wel een mondje terug, maar dat is normaal. De onrust gaat helaas niet weg. Door haar dysmaturiteit zijn we echter al blij dat ze haar melk binnen houdt, dus het voeden met Nutramigen wordt voortgezet. 

Wanneer we na 6 weken ziekenhuis naar huis mogen, gaan we thuis uiteraard ook door met Nutramigen geven. Mini groeit hier goed op, en dat is nu eenmaal heel belangrijk voor haar. 

Het betekent wel dat we deze dure melk voorlopig zelf moeten betalen. Voordat de zorgverzekering dit gaat betalen moeten we een provocatietest doen om te kijken of ze nog steeds koemelkallergie heeft. Veel baby’s groeien namelijk binnen enkele weken over de allergie heen, of blijken toch niet allergisch te zijn, en kunnen dan weer normale voeding krijgen. 

We mogen de provocatietest thuis meteen doen als we willen. Dit willen we onze Mini echter niet aan doen. Ze heeft nu eindelijk geleerd om zelf haar flesjes leeg te drinken, en ze is net voldoende gegroeid om met ons naar huis te mogen. We willen niet het risico lopen dat het meteen weer mis gaat. We betalen liever een paar weken zelf voor deze dure melk. 

Een aantal weken later zijn we thuis een beetje gewend en gaat het met Mini ook steeds beter. We besluiten dat we klaar zijn voor de provocatietest en maken een afspraak met de diëtiste in het ziekenhuis. 

We moeten 2 blikken Nutramigen inleveren. Beide worden opengemaakt in het ziekenhuis. Door 1 blik wordt een klein beetje koemelk gemengd, door de andere niet. Wij weten niet in welk blik wat zit, en de kinderarts ook niet. Vandaar de naam: blinde blikken test. 

Thuis beginnen we met het voeden uit blik 1. We weten niet of hier koemelk in zit, dus we vinden het best spannend. Mini drinkt echter gewoon door en we merken niets aan haar. We schrijven per dag een verslag voor de kinderarts hoe het gaat. Zelf vinden we de melk wel een beetje eigenaardig, of zullen we ons dat verbeelden? 

Na een paar dagen is blik 1 op en beginnen we met blik 2. We blijven dagelijks verslag doen aan de kinderarts. Ook met deze voeding merken we geen verschil bij Mini. Zelf vinden we deze melk niet eigenaardig. Zal het dan toch in blik 1 hebben gezeten? 

Naderhand hebben we contact met de diëtiste en de kinderarts. Er wordt geconcludeerd dat Mini geen koemelkallergie (meer) heeft. Hier zijn we uiteraard erg blij mee! De koemelk bleek in blik 1 te zitten. Ons vermoeden werd dus bevestigd. 

We mogen langzaam overstappen op standaard voeding. We moeten steeds 2 soorten melk mengen, steeds een beetje minder Nutramigen en een beetje meer standaard voeding. Dit zodat we na 2 weken volledig over zijn op standaard voeding. 

Dit blijkt een groot drama te zijn. Het valt ons op dat wanneer we de 2 soorten melk mengen er veel luchtbellen in de melk ontstaan. Dat kan toch niet goed zijn? Daarbij gilt Mini het uit na iedere voeding. 

Ik probeer tevergeefs dagenlang de diëtiste te bereiken. Ik heb het gevoel dat we beter in 1 keer over kunnen naar de standaard voeding in verband met al die lucht in de melk, maar ik wil navragen of dat niet gevaarlijk is. Ik kan niemand bereiken. Ik ben des duivels. 

Dan spreek ik om een heel andere reden de verpleegster van het consultatiebureau. Zij is verbaasd dat we 2 soorten melk moeten mengen. Zij adviseert juist altijd om in 1 keer over te stappen. 

Ik weet genoeg. Vanaf dat moment krijgt Mini alleen nog standaard voeding. Binnen 2 voedingen is het probleem opgelost. Mini drinkt haar flesjes weer vanouds leeg en gilt het niet meer uit. 

Een paar dagen later belt de diëtiste naar aanleiding van mijn waslijst aan terugbelverzoeken. Ik uit mijn onvrede over het feit dat ik zo laat wordt teruggebeld, maar vooral over het advies dat is gegeven. Die 2 soorten melk gaan echt niet samen. Arme Mini. En arme andere kindjes waar hetzelfde advies is gegeven. 

De diëtiste reageert totaal niet begrijpend of berouwvol. Ze adviseert me zelfs om alsnog de 2 soorten melk weer te gaan mengen om het schema af te maken, want ineens overstappen kan echt niet volgens haar. Ik heb haar medegedeeld dat ik mijn kind niet ga mishandelen en heb opgehangen. 

Na alle goede ervaringen in het ziekenhuis met lieve dokters en verpleegsters geeft me dit een nare nasmaak. Ik houd het er maar op dat we de verkeerde persoon hebben getroffen. Ik ben vooral blij dat Mini geen koemelkallergie (meer) heeft en ze heerlijk alles kan eten en drinken wat ze wil!