2 jaar en toch weer een beetje terug bij af

Wauw wat is er weer een hoop gebeurd.

Ondanks dat we nog steeds niet een officiële diagnose hebben mogen krijgen, mankeert ons meisje toch echt wat.

Het word steeds meer duidelijk dat zij niet vooruitgang boekt, zoals andere 2 jarige dametjes. Er word gedacht aan ceberale parese. De spasme in de linkerkant van haar lijfje is daar aan te danken. En ook het niet goed kunnen eten, slikken en afhappen horen daar allemaal bij. 

Gipsbroek 

De gipsbroek ging eigenlijk heel goed. Ze paste zich zo goed aan en heeft het 3 maanden volgehouden. Papa en mama waren heel blij dat het eraf is. Vooral het poepen was een drama. Voor haar en voor ons.  Last van obstipatie en een hoop pijn. Voor papa en mama was het ook soms wel een gevecht met verschonen. Na drie maanden was het dan zover het gips mocht eraf. Zij lachte erbij en bij mama was er een traan. 

Na de Gipsbroek.

Nu kan onze dame nog niet heel veel, maar zonder is altijd fijner. Ze probeert en dat is altijd goed. Het is nu bijna een maandje geleden en eigenlijk houd ik mijn hart vast. Ze geeft nog heel pijn aan en het lukt nog niet om er op te staan. Omdat het spasme haar het waarschijnlijk lastiger gaat maken zal het langer gaan duren. Nu gaat ze gelukkig snel naar Heliomare. In de hoop dat ze daar de tips en trucs gaat leren.