Trisomie 13

Na de bevindingen op de echo moesten we door naar de gynaecoloog. Zij besprak wat er was gezien en vertelde dat het een ontzettend slecht beeld was. De hartafwijking was erg groot, de linker harthelft was niet tot nauwelijks ontwikkeld.  Dergelijke afwijkingen werden vrijwel nooit gevonden zonder onderliggend genetisch probleem. De volgende dag moesten we terugkomen voor een vlokkentest. 

Verdoofd reden we naar huis. Onze zoon (bevestigd bij de echo) was er slecht aan toe. Zou hij wel kunnen opgroeien? Zou hij kwaliteit van leven kunnen hebben?

Niet veel later gaat de telefoon, de verloskundige met de NIPT uitslag. Er is trisomie 13 gevonden, Patausyndroom. Meteen dringt het besef door wat dit betekent, dit kindje zal er niet mogen komen.

Verdriet, verdriet en nog eens verdriet. Wat een rollercoaster..