Snap
  • #rouwproces
  • Opa
  • praktijkondersteuner

Terug naar af

Half jaar klaar en nou een terug val

Iedereen vraagt hoe is het met je? Ik zal niet liegen maar het gaat! Als ik zeg goed ziet iedereen het al dat het niet zo is!

21 mei 2023 begon de grootste nachtmerrie. Ik werd weg geroepen van mij werk om afscheid te nemen van mijn Opa, mijn beste vriend! Zoveel pijn was onmogelijk, ik kon niet slapen, niet eten. Ik wist niet eens meer of ik van voor of achter nog leefde.

Nu 2 maanden verder gebeurt steeds meer. Me ene Oma helpen, we blijven groot we blijven sterk alleen maar om der te steunen en dat doe ik echt met liefde want dat heb zij en mijn opa ook altijd voor mij gedaan! 

Ik huil wanneer ik alleen ben om zo een beetje de emmer te legen! In de hoop dat het lukt om door te gaan.

Ik heb nog zoveel vragen waarom mijn opa uit mijn leven is weg gerukt. Hij was niet ziek! Hij was 3 dagen er voor nog aan het rennen met mijn jongste. Ik snap het gewoon niet echt niet! 

Ik ga nou weer praten met de praktijkondersteuner omdat het gewoon teveel word. 

Laatste kregen we bericht dat me andere oma een herseninfarct heeft gehad. Toen had ik echt zo iets van dit word gewoon te veel.

Gelukkig is ze er boven op gekomen.

Toen ik 15 jaar was heb ik mijn eerste Opa weg moeten brengen maar daar konden we afscheid van nemen! Die had tumoren in zijn hoofd en epilepsie en die werd ziek door darmkanker en uitzaaiingen. Maar nu het word gewoon van je afgepakt. Je weet niet wat er is gebeurd? Het ging allemaal zo snel!

Gisteren vroeg er nog iemand aan mij hoe gaat het met je? Ik wou eigenlijk gaan huilen maar heb het niet gedaan. Heb gezegt dat het wel gaat. Das het enigste wat ik tot nu kan zeggen. Ik huil als ik alleen ben wanneer niemand het ziet. Eigenlijk ook niet goed maar voor me zelf wel ik laat alles dan gewoon los.

Nou ga ik van de week weer naar de praktijkondersteuner en hopen dat ik daarna kan zeggen dat het goed gaat met mij!