1 jaar geleden
Ondraaglijke pijn
Als messteken in mijn hart en lichaam
Vanbinnen
Schreeuw ik het uit
Was het dan teveel gevraagd
Voor een wonder
Is het dan
Teveel gevraagd
Voor een derde kindje
In ons gezin
God waar bent u
Help mij dan toch
Troost mij dan toch
Draag mij dan toch
Heere, ik wil
U vertrouwen
U als Leidsman
Maar ik kan het niet
Waar was U?
Waar was Uw wonder?
Waarom bent U
Nu zo ver weg?
Pijn
Ondraaglijke pijn
Om het kind wat hier
Niet meer bij ons is
Om het kind
Wat hier bij ons
Zo wordt
Gemist
En om het kind
Wat zo gewenst is
Maar nog niet
Wordt verwacht
Het kind
Wat zo welkom is
Maar nog niet
Onderweg is
Pijn
In een lege buik
Pijn
In mijn moederschoot
Ondraaglijke pijn
Ik moet het accepteren
Ik moet het voelen
Ik moet het toe laten
Maar ik wil niet
Al weet ik
Dat het daarna
Beter gaat
Ik geef er maar aan toe
Met tegenzin
Maar het moet
Om het voorbij te laten gaan
Mijn ogen dicht
Gefocust
Op Hem
Die mij draagt
Ik ben boos
En snap het niet
En begrijp het niet
Maar Hij draagt mij
Zoals Hij mij
Vanaf 1 oktober
Al draagt
Zonder moe te worden
Wat de toekomst brengen moge
Mij geleid des Heeren hand
Met gesloten ogen
Loop ik naar het onbekende land
Waar de weg mij brengen moge
Aan des Vaders trouwe hand
Loop ik met gesloten ogen
Naar het onbekende land.
Anoniem
Voor God is niet onmogelijk! Maar wachten op Zijn tijd is zwaar😘 Sterkte!!
Mamavankuikens
Dankjewel! Dat is zeker waar! Maar soms is dat wachten zo zwaar..
Joann123
Wat mooi geschreven❤️Ik gun jullie het wondertje
Mamavankuikens
Dankjewel 🤍