Na 4 jr mishandeling nog steeds niet vrij...

Na 4 jaar van mishandelingen en geweld had ik heel even de hoop vrij te zijn, veilig te zijn samen met mijn twee kinderen. Niets was minder waar nu begon de shit pas echt, deze had ik echt niet zien aan komen. Onze laatste avond waren we gebleven ik wist te vluchten naar mijn ouders gelukkig woonden die erg vlakbij ongeveer 1km zo snel als ik kon ben ik gaan lopen doodsbang dat hij me achterna zou komen. Niet veel later stond de huiskamer bij mijn ouders vol politie en vielen ze mij woordelijk aan. Natuurlijk waren ze de afgelopen 4 jr al vaak bij mij geweest en elke keer durfde en kon ik de stap niet zetten. Ik probeerde het wel maar werd weer terug gezogen in de ellende. Het was mijn kleine man die een agent zijn keel liet zien en zei papa mag niet in mijn keel snijden. Die ogen van de agenten ik vergeet ze nooit meer. Per direct werd er van alles in werking gezet ze gingen hem oppakken en ik moest per direct aangifte doen dit keer durfde ik door te zetten dit keer wist ik dat ik moest vechten voor onze veiligheid. Dat die veiligheid nog heel lang op zich liet wachten had niemand kunnen bedenken. Nog geen uur later hadden ze hem te pakken en werd hij door twee vrouwelijke agenten in zijn blote reet van het toilet afgetrokken bij een buurman. Ik kon veilig terug naar huis met mijn kinderen. Het was mijn zus die als eerste naar binnen liep voordat ik durfde langzaam stapte ik naar binnen in mijn totaal vernielde huiskamer er was niks meer over van ons leven. Totaal gesloopt bont en blauw en amper kunnen slikkend ben ik naar bed gegaan mijn twee kindjes veilig bij mij in bed. Van slapen kwam er niet veel ik huilde stilletjes en probeerde chaos te scheppen in mijn hoofd wat moest ik nu ? er waren flinke schulden ik had geen werk en wat moesten we eten? Van alles kwam er die nacht in mijn hoofd op ik moest zoveel regelen aan zoveel dingen tegelijk denken. Wel wist ik zeker nu zou ik doorzetten dit keer zou ik niet terug gezogen worden. De volgende morgen stond mijn zus al vroeg bij mij binnen en hielp mij met de kindjes verzorgen en ontbijt geven zelf kreeg ik geen hap door mijn keel (het duurde ongeveer 4 weken voordat ik weer normaal kon eten het slikken was zeer pijnlijk) Nadat mijn kindjes verzorgd waren zijn we aan de slag gegaan met de brokstukken van ons leven opruimen te beginnen bij een advocaat bellen……

Leestip: not again: "18 weken zwanger en wéér vroegtijdig gebroken vliezen"