Mijn ongeplande 3e zwangerschap (deel 2)

Die bloeding een week voor de positieve test bleef voor mij een raadsel.. ik wist daarom ook niet hoever ik al zwanger zou kunnen zijn, dus besloot ik de dag na de test meteen de verloskundige te bellen.. 

En dan krijg je de verloskundige aan de telefoon.. wanneer was je laatste menstruatie? Uhh.. vorige week? Toen heb ik iniedergeval een bloeding gehad waarvan ik overtuigd was dat het mijn menstruatie was.. en de menstruatie daarvoor? Uhmm dat was ongeveer...? eerlijk waar.. ik wist het ongeveer, maar ik had geen echt idee. We waren immers helemaal niet bezig met nog een kindje.. dus op eigenlijk zo goed als alle vragen van de verloskundige had ik geen antwoord... ze gingen gewoon eens kijken met een echo, dus kon ik diezelfde middag langs komen.. 

Mijn partner moest gewoon werken en de kinderen waren naar de opvang, zelf had ik gezorgd dat ik in de middag naar huis kon voor de afspraak dus ik ging alleen. (Zo naïef dat ik was) 

Daar zat ik dan, in een wachtkamer die ik dacht nooit meer te zien.. een muur vol geboortekaartjes, overal lieve kleine babys geboren! 

De spanning begint langzaamaan een beetje toe te nemen, maar echt iets verwachten deed ik eigenlijk niet van deze afspraak.. 

Ik werd naar binnen geroepen en na een aantal simpele vragen gingen we gauw kijken wat er te zien was.. 

En dat was niks.. ze zag verdikt slijmvlies, een holte bij mijn baarmoedermond en dat was het eigenlijk wel.. ze controleerde mijn eierstokken en die zagen er ook goed uit. We gingen weer zitten en daar sprak onze verloskundige uit dat ze dacht dat de bloeding al een miskraam geweest was... maar ze het niet zeker konden zeggen aangezien er helemaal geen gegevens waren over de eventuele bevruchting.. een week later opnieuw testen en kijken of die dan nog positief was, was het advies.. als het nog positief was moesten we terug komen.. 

Een week later pas weer testen was voor zowel mij als mijn partner niet te doen.. we wilde weten waar we aan toe waren.. toen dagelijks in de ochtend een test gedaan (ja een godsvermogen eraan uitgegeven..) de testen bleven een beetje hetzelfde.. tot de laatste 2 dagen, toen liepen ze op.. dus die hele week hadden we stress en onzekerheid gevoeld over de uitkomst.. Google was mn beste vriend (not..) want stel dat meer mensen dit mee maken.. dan zijn positieve verhalen altijd welkom.. 

Ik belde de verloskundige weer op en opnieuw een afspraak gemaakt voor de dag erna, weer even kijken hoe het zou zitten.. dit keer gelukkig wel samen! 

Daar zaten we weer samen in de wachtkamer, samen naar die leuke geboortekaartjes te kijken en aan het zoeken tussen de kaartjes welk namen we wel leuk zouden vinden.. 

Tot we weer naar binnen mochten, het echoapparaat ging al snel aan, want daar zouden alle antwoorden op moeten komen te staan.. 

De verloskundige keek eerst even rustig in mijn baarmoeder naar wat ze zag en al snel kregen we te horen dat het er niet goed uit zag.. ze keek een meten wat op, er was meer te zien als de week ervoor, dus er was zeker wat aan het groeien, maar het was niet mooi rond, het was niet mooi hol.. het was een holte die gevuld leek met bloed.. en wat werd opgemeten als een vruchtzakje van 6 weken.. een hele kleine, ronde, holte ernaast die op een vruchtzakje van 3 weken kon lijken, maar dat kwam niet overheen met de testen dus dat was waarschijnlijk niks.. 

Het echoapparaat ging weer uit en daar zaten we.. een beetje verslagen aan het bureau van de verloskundige.. er werd meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog voor een bevestigingsecho en de verwijzing voor de medicatie voor de miskraam.. dit was niet goed en moest eruit.. we kregen alle informatie voor de miskraam en 3 dagen later konden we al terecht bij de gynaecoloog.. daar begon de ellende van onze rollercoaster van hoop en vrees pas echt.. dit in het vervolg van deel 3!