Mijn brief aan jou.

Lieve Jip,
Een nieuwe maand en zelfs een nieuw jaar.
Vandaag is de eerste dag van 2024, maar ook de dag waarop jij negen maand oud zou moeten zijn.
6 januari ben jij 40 weken en 1 dag, precies het termijn waarop je geboren bent.
Dat betekent dat, na die dag, jij langer dood dan levend bent.

We hebben Sinterklaas en Kerstmis 'gevierd' zonder jou en dat deed zeer. Vorig jaar was je er nog bij. Warm en veilig in mijn buik.
Met Kerst, vorige jaar, deelden we dat jij op komst was. 2023 zou ons jaar worden en onze grote droom zou eindelijk uitkomen.
Maar 2023 werd niet ons jaar, het werd een hel.
En nu is 2024 daar. Je zou denken dat het fijn is dat het rotjaar voorbij is, maar zo zit het niet. Nu we in een ander jaar zitten, voel jij weer verder weg. Want jij bent nooit in 2024 geweest, wij zijn verder en jij bent nog in 2023.
Maar we gaan er het beste van maken. We gaan vechten voor jou, voor ons en hopelijk voor een broertje of zusje voor jou. Er is werk aan de winkel.
Lieve Jip, we hopen dat ook jij het fijn hebt gehad tijdens de feestdagen. Aan onze liefde voor jou kan het niet liggen.
We gaan er samen ons best voor doen om 2024 beter te maken.

We houden van je.
Dikke kus,
Papa en mama