Snap
  • Verlies
  • Zwanger
  • Bevallingstrauma
  • dood

Het begin van het einde

Hoe het begon

Na 41 weken zwangerschap liet onze kleine man zich nog steeds niet zien. Dus was het tijd om naar de verloskundige te gaan. Op 12 juni 2023 om 11.30u was ik aan de beurt om gestript te worden. Wat was dat pijnlijk... 

Direct toen we naar huis gingen, voelde ik mijn buik al rommelen. De krampen bleven de hele dag aanhouden, maar ze kwamen onverwachts en volgden elkaar niet sneller op. Tot we die avond naar bed gaan rond 22u en ik niet kan slapen van de pijn. Na 2 uur vraag ik mijn man om de tijden te noteren tussen de krampen door, het lijkt er toch echt op dat er iets gaat gebeuren. 

De krampen blijven aanhouden en we bellen de verloskundige. Die vraagt of het nog draaglijk is en of het oké is als ze er rond 4u is. Dat lijkt prima. We gaan beneden zitten en zetten rustige muziek op, wachtend op de verloskundige. 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Donja Zandbergen?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.