Geen compleet klavertjevier meer

Wennen als gezin van 3, terwijl je een gezin van 4 bent geweest. Een compleet gezin.

Nu zijn we nog steeds een gezin van 4, maar niet meer compleet, het vierde blaadje van het klavertjevier is afgescheurd. Zo voelt het, we missen een deel van ons.

En dat missen we in de kleine dingen;

Wat ik al eerder schreef, 3 borden op tafel in plaats van 4, teveel eten bestellen, oneven cijfers in ons gezin. Alles is nu 3, dat voelt elke keer niet goed, zelfs al met borden pakken uit de kast.

Maar ook in de wat grotere dingen;

Vakantie boeken, met 3 personen. Hotelkamers voor 3 personen zijn er niet veel, dat kan ik je wel vertellen..

Familiekamers, ja.. voor 4 personen… dan ligt Luke “alleen”. En dat voelt niet goed.

Dingetjes doen als gezin, vaak is dat per 2. In een attractie of wat dan ook.

Luke en Danny zijn thrillseekers, ik blijf liever met m’n voeten op de grond. Lynn was ook zo, wij bleven dan samen, om te wachten totdat ze weer terug waren, dan zaten we te kletsen of gingen we op onderzoek uit tot de mannen weer terug waren.

Als ik foto’s zie op social media van bijvoorbeeld mama’s die ik ken, die gezellig met haar dochter iets leuks aan het doen is, omdat het andere kind(eren) met papa iets aan het doen is, steekt dat soms, ik ben dan bijna jaloers. Maar aan de andere kant ben ik ook wel nuchter genoeg om te bedenken dat het niet jaloezie is, maar de realiteit die dan weer even binnenkomt.

Luke benoemde het een tijdje na Lynns overlijden; “nu ben ik alleen, mama..”

En die angst en vooral het verdriet bekruipt me ook soms als ik over de toekomst nadenk..

Ik heb een fijne band met mijn broer, ik ben trotse tante van zijn zoontje.

Dat gaat Luke nooit meer krijgen, een zus om raad aan te vragen, of heel irritant te vinden…. Of oom te worden van haar kindjes. Gelukkig hebben we genoeg andere kinderen om ons heen die dat gigantische gat met z’n allen invullen, allemaal een klein deeltje. Zij hebben ook allemaal een klein deeltje Lynn bij zich, omdat ze haar allemaal op “hun” manier kennen, en elk klein deeltje samen wordt 1 groot deel. En dat grote deel zal Lynn zijn die áltijd bij ons blijft. Ons onzichtbare vierde klaverblad.