Foute boel: Dit kan niet waar zijn, dacht ik

Ik kan me dit moment nog zo goed herinneren..

3 artsen zaten tegenover ons. Hun gezichten stonden ernstig. Foute boel, dit kan niet waar zijn dacht ik bij mezelf. Maar het was waar. Onze Riley had geen schijn van kans. Niks konden ze doen om haar een goed en lang leven te geven. En wij kregen op dat moment wat opties voorgelegd. Opties die je als ouder niet zou moeten maken. Maar door de Mono-mono zwangerschap was eigenlijk elke keuze riskant. Terwijl we uitleg kregen staarde ik naar een afschuwelijke zeemeeuwen foto op mega formaat aan de muur, en met mn hand op mn buik voelde ik mijn beide kinderen druk bewegen. Onwerkelijk..