Een broertje of zusje?

We zijn er klaar voor: een broertje of zusje voor Sam! In november was ik al ns zwanger, wat wederom een (3e) vroege miskraam werd. 3x … Die voelde ik wel. Dus namen we een korte pauze. In april mocht ik weer een positieve test vasthouden en dit keer leek het goed te gaan … De weken verstreken en ik voelde me “lekker” zwanger: moe & misselijk vooral. M’n testen liepen op (lichtelijke obsessie 😅) en ik verloor geen bloed. Dat stemt positief!

Het met 8 weken tijd was voor de vitaliteitsecho. Geen vruchtje. Geen kloppend hartje. Niets. Alleen maar een groeiende vruchtzak die HCG produceerde en me daardoor het gevoel gaf dat ik wél zwanger was. Heel gemeen. Heel naar. 

Mijn lijf ging vrolijk door met zwanger zijn, al wist mijn hoofd inmiddels beter. Vaak helpt dat bij het “loskomen”, dus wachtten we nog een week af. Stom hoe je dan ineens wél hoopt op bloed en/of krampen. Maar, niks. Dus naar gynaecoloog, voor pillen. Gekregen. Nog een weekend afgewacht (toch spannend en de horrorverhalen over dat spul zijn niet voor de poes 🐈‍⬛), toen toch maar genomen. 

Voor wat tegenwicht tov die horrorverhalen: bij mij viel het mee! Ik heb alles bij elkaar 4 uur lelijke krampen gehad (met reguliere pijnstillers wel erger dan een normale menstruatie, veel minder erg dan een bevalling) en verloor weefsel, maar geen emmers bloed. Wel duurde het lang voor alles eruit was, 3 weken. 

Nu “hoort” hier voor mijn gevoel een outtro waarin staat dat ik nu weer klaarsta voor de nieuwe ronde of misschien weer even wacht. Maar helaas, moest er nog vanalles en nog wat gebeuren. Ze hadden op de echo die nodig is om de medicatie voor te mogen schrijven namelijk nog iets anders gezien dan een lege vruchtzak. Een cyste. Die geen cyste bleek te zijn …