Een ode aan mijn oma

De sterke vrouw die je was

De mama van mijn mama was je. Al een maand ben je er niet meer. Eigenlijk al veel langer, je verpakking was er nog maar de inhoud verdween beetje bij beetje, steeds meer de afgelopen jaren.

Wat ben ik blij dat ik je zo lang gekend heb lieve oma. Zo veel heb ik van je geleerd, zo hard lijk ik op je. En nog veel harder ga ik je missen.

Altijd stond je klaar voor iedereen. Een van de laaste dingen die je tegen me zei was dat jij blij was zolang wij ook blij en gelukkig waren. Tot het einde met een grote glimlach op je gezicht. Dankbaar voor de kleine dingen des levens.

Ik woonde het grootste deel van mijn leven langs jou en opa, en nu woon ik in het huis waar jij je grote gezin en een hele schare aan kleinkinderen verzorgde, stapels pannekoeken, honderden broden, liters soep en massa's pudding met een koekje maakte. Frietjes in een koffiefilter met een kwakje mayonaise op de trap van het terras, de lekkerste ooit. Kaarsjes brandde tijdens de examens of als er iemand ziek was. Uren babbelen aan het grote keukenraam.

Later gingen we regelmatig samen op stap. Oma en kleindochter on the road. Altijd lachen en gezellig.

Wat hoop ik dat ik net zo een straffe madam zal worden als jij, net zo een groot hart zal hebben als jij.

Ik zie je graag oma, ik mis je, en je hebt voor altijd een grote plaats in mijn hart ♡