1 jaar geleden
Deel 2: Van stress naar darmkanker
Hoe een burn-out en buikpijn, uitgezaaide dikke darmkanker bleek.
2 september 2014 vonden wij dat wij samen de hele wereld aan zouden kunnen. Zo ontstonden wij, jij en ik.
Wat was je trots toen je 19 mei 2019 papa werd van onze lieve Ely. Je was trots en bang tegelijkertijd. Zou je wel een goede papa zijn. Kon je dat wel? Die twijfel en angst zorgde menig keer dat er tussen ons wrijving was.
Maar hoe ook, je deed wat je kon voor je gezin. Toen ik net zwanger bleek, kreeg jij de diagnose burn out. Maar een paar maanden na Ely zijn geboorte wilde je weer aan de slag. Je moest een goed voorbeeld zijn vond je.
Uiteindelijk vond je een fijne baan en kreeg je wat meer rust. Helaas was er altijd die buikpijn. Die buikpijn begon je nu echt in de weg te staan en na aandringen van mij ging je naar de dokter.
Obstipatie door stress, zo werd gezegd. Echter, de zakjes die je kreeg leken je klachten alleen maar erger te maken. Toen je bloed bij je ontlasting kreeg ging je weer naar de dokter. Je had rust nodig en vooral doorgaan met de zakjes. Wellicht had je wel een prikkelbare darm. Maar eerst even aankijken.
Ondertussen werd de pijn bijna ondragelijk en ging je van vermoeidheid vaak samen met Ely naar bed. Bezoekjes aan de huisarts brachten niet meer dan frustratie.. want ondertussen had je het gevoel.. er zit iets niet goed.
Helaas werd je gevoel weggezet als niet reële angst en ben je na veel aandringen eind april 2022 naar de mdl arts doorverwezen. Daar werd meteen vermoeden Crohn geuit. Het was even schrikken, want Crohn vraagt wel om een bepaald ritme en voedingspatroon.. maar dat in combinatie met medicijnen vaak prima mee te leven.
Ter controle even bloed prikken en ontlasting onderzoek. Een paar dagen voor wij zelf konden bellen, belde de mdl arts al. Ze wilde een endoscopie laten maken omdat ze zich toch zorgen maakte over bepaalde bloedwaarden en waardes in de ontlasting.
Deze werd 21 juni uitgevoerd. De uitslag zou direct daarna besproken worden. Zo hoorden we toen, dat ze maar een klein stukje darm konden bekijken, de rest werd geblokkeerd door een tumor, voor zover ze konden zien moesten we ervanuit gaat dat het kwaadaardig was.
